ഉറവ വന്ന് ഈ നനഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന ഷെഡിൽ എനിക്ക് താമസിക്കാൻ പറ്റില്ല; അമ്മയെയും കൂടപ്പിറപ്പുകളെയും തനിച്ചാക്കി മകൻ വീടുവിട്ടിറങ്ങിയിട്ട് ഒരു വർഷം; മകനെ തിരിച്ചുകൊണ്ടുവരാൻ പ്രാരാബ്ദങ്ങൾക്കിടയിലും മാരിയമ്മ ലക്ഷ്യംവെക്കുന്നത് സുരക്ഷിതമായൊരു വീട്; നെടുങ്കണ്ടത്തെ മാരിയമ്മ ജീവിതം പറയുന്നു

നെടുങ്കണ്ടം: ഭർത്താവിന്റെ മരണത്തോടെ കുടുംബത്തിന് അത്താണിയാകുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ച മകൻ, ചോർന്നൊലിക്കുന്ന കൂരയിൽ താമസിക്കാൻ വയ്യെന്ന് പറഞ്ഞ് വീട് വീട്ടിറങ്ങിയിട്ട് ഒരു വർഷം. നെടുങ്കണ്ടം പഞ്ചായത്ത് ആറാം വാർഡിലെ മാരിയമ്മ എന്ന അമ്മയ്ക്ക് ഒരൂ വീട് ഇന്ന് അടച്ചുറപ്പുള്ള ജീവിതത്തിനു മാത്രമല്ല, മറിച്ച് തന്റെ മകനെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചുകൊണ്ടുവരാനുള്ള മാർഗ്ഗം കൂടിയാണ്.നാട്ടുകാരും സന്നദ്ധ സംഘടനകളും ചേർന്നു തയാറാക്കി നൽകിയ സ്ഥലത്തെ ഷെഡിലാണ് വിലാസം പോലുമില്ലാതെ 48 വയസ്സുകാരി മാരിയമ്മയും മക്കളായ ആറാം ക്ലാസുകാരൻ വെട്രിമുരുകനും മൂന്നാം ക്ലാസുകാരി വിജയലക്ഷ്മിയും താമസിക്കുന്നത്.

മഴക്കാലത്ത് ഉറവപൊട്ടുന്ന ഈ ഷെഡിൽ താമസിക്കാൻ വയ്യെന്ന് പറഞ്ഞാണ് മാരിയമ്മയുടെ മൂത്തമകൻ ഒരു വർഷം മുൻപ് ഇറങ്ങിപ്പോയത്.'അമ്മ എന്ന് നല്ല വീട് ഉണ്ടാക്കുന്നോ അന്നു ഞാൻ തിരിച്ചുവരും. ഈ നനഞ്ഞ കിടക്കുന്ന ഷെഡിൽ കഴിയാൻ എനിക്ക് പറ്റില്ല' എന്ന് വീടുവിട്ടിറങ്ങുമ്പോൾ മകൻ പറഞ്ഞ വാക്ക് ഇന്നും ഈ അമ്മയുടെ കാതിൽ മുഴങ്ങുന്നുണ്ട്. ഇപ്പോൾ ബന്ധുക്കൾക്കൊപ്പമാണ് മകന്റെ താമസം.ഇതുവരെ കാണാനോ സംസാരിക്കാനോ പറ്റിയിട്ടില്ല.

മഴ കനത്താൽ ചോർന്നൊലിക്കും ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്യാനായി ഒരു അടുപ്പ് പോലുമില്ല. ആകെപ്പാടെയുള്ള ഒരു കട്ടിലിലാണ് സാധനങ്ങൾ വച്ചിരിക്കുന്നു.വൈദ്യുതിയില്ല, ശുചിമുറിയില്ല, വെള്ളം പോലുമില്ല. പഴയ ആസ്ബസ്റ്റോസ് ഷീറ്റും താർപ്പായയും കയറിൽ കെട്ടി ഒരുക്കിയ ഷെഡ്. കാറ്റടിച്ചാൽ ഏതു നിമിഷവും നിലംപൊത്തും.

ഒരു വശത്താണ് മാരിയമ്മയും മക്കളും കിടന്നുറങ്ങുന്നത്. വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ഭർത്താവ് മരിച്ചുപോയെന്നും ഇതിനുശേഷം കൂലിപ്പണിയെടുത്താണ് മക്കളെ പഠിപ്പിക്കുന്നതെന്നും മാരിയമ്മ പറയുന്നു.നെടുങ്കണ്ടം പഞ്ചായത്ത് യുപി സ്‌കൂളും നെടുങ്കണ്ടം സെന്റ് സെബാസ്റ്റ്യൻസ് സ്‌കൂളും മാരിയമ്മയുടെ മക്കളെ പഠിപ്പിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും സുരക്ഷിതമായി ഉറങ്ങാനൊരിടം മാത്രമാണ് മാരിയമ്മയുടെ സ്വപ്‌നം.

രാവിലെ 6.45ന് ഏലത്തോട്ടത്തിൽ ജോലിക്ക് പോകും. വൈകുന്നേരമാണ് തിരികെ എത്തുന്നത്. മഴ കനത്തത്തോടെ ഷെഡിനുള്ളിൽ വരെ ഉറവയാണ്. കഴിഞ്ഞ പ്രളയ കാലത്ത് അപകട മേഖലയിൽ താമസിച്ച മാരിയമ്മയെയും മക്കളെയും പഞ്ചായത്ത് കമ്യൂണിറ്റി ഹാളിലേക്ക് മാറ്റിപ്പാർപ്പിച്ചിരുന്നു.

വീട് നിർമ്മിക്കാൻ പറ്റാത്ത സ്ഥലത്താണ് ഇവർ ഇപ്പോൾ കഴിയുന്നത്. എന്നാൽ പഞ്ചായത്തിന്റെ ലൈഫ് മിഷൻ പദ്ധതിയിൽ ഉൾപ്പെട്ടിട്ടുമുണ്ട്. മുയലിനെ വളർത്തി ഉപജീവിതം നടത്താൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അതും പരാജയപ്പെട്ടു. വീട് നിർമ്മിച്ചശേഷം 16 വയസ്സുകാരനായ മകനെ തിരികെ കൊണ്ടുവന്നു വിദ്യാഭ്യാസം നൽകണമെന്നത് മാരിയമ്മയുടെ സ്വപ്നമായി തുടരുകയാണ്.