- HOME
- NEWS
- POLITICS
- SPORTS
- CINEMA
- CHANNEL
- MONEY
- RELIGION
- INTERVIEW
- SCITECH
- OPINION
- FEATURE
- MORE
നിനക്ക് എന്റെ സ്വഭാവം അറിയില്ലെടീ എന്ന് ലക്ഷ്മി ചേച്ചി ആക്രോശിച്ചു; മുട്ടുകുത്തി നടത്തവും തവളചാട്ടവും മൊബൈലിൽ പകർത്തി ആഘോഷിച്ചു; അഹങ്കാരി കുടിക്കടീ എന്നു പറഞ്ഞ് ആതിരച്ചേച്ചിയും ചേർന്ന് ഫീനോയിൽ വായിലേക്ക് ഒഴിച്ചു; നഗ്നനൃത്തം ചെയ്യാൻ വിസമ്മതിച്ചപ്പോൾ റാംഗിംഗിന് ഇരയായ അശ്വതിയുടെ പരാതിയുടെ പൂർണ്ണ രൂപം
കോഴിക്കോട്: ഗുൽബർഗയിലെ അൽഖമാർ നഴ്സിങ് കോളജിൽ സീനിയർ വിദ്യാർത്ഥിനികളുടെ റാഗിംഗിന് ഇരയായ ദളിത് പെൺകുട്ടിയുടെ പരാതിയിൽ മലയാളി വിദ്യാർത്ഥിനികൾക്കെതിരെ ഗുരുതര ആരോപണം. കൊല്ലം സ്വദേശിനി ലക്ഷ്മി, ഇടുക്കി സ്വദേശിനി ആതിര എന്നിവർക്കെതിരെ നിയമനടപടി സ്വീകരിക്കണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ടാണ് അശ്വതിയുടെ പരാതി. ഈ പരാതിയുടെ പകർപ്പ് കേരള, കർണാടക മുഖ്യമന്ത്രിമാർക്കും അശ്വതി കൈമാറിയിട്ടുണ്ട്. നഗ്നനൃത്തം ചെയ്യാൻ വിസമ്മതിച്ചതിനാലാണ് ക്രൂരമായി റാഗ് ചെയ്തതെന്നും അശ്വതി പൊലീസിന് നൽകിയ മൊഴിയിൽ പറയുന്നു. പരാതിയുടെ പൂർണരൂപം ബഹുമാനപ്പെട്ട വക്കീൽ സർ, എന്റെ പേര് അശ്വതി. ഞാൻ കർണ്ണാടകയിലെ ഗുൽബർഗ എന്ന സ്ഥലത്തെ അൽഖമാർ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് നഴ്സിങ് കോളജിൽ ഒന്നാം വർഷ ബി.എസ്.സി നഴ്സിങ്ങിനു പഠിക്കുകയാണ്. എനിക്ക് സാറിനു മുമ്പാകെ ഒരു പരാതി ബോധിപ്പിക്കാനുണ്ട്. 2015 ഡിസംബർ 1 മുതൽ 2016 മെയ് 9 വരെ അഞ്ച് മാസം മാത്രമേ ഞാൻ എന്റെ പഠനം അവിടെ തുടർന്നുള്ളൂ. കാരണം ക്ലാസ് തുടങ്ങിയതു മുതൽ മൂന്നാം വർഷ സീനിയേഴ്സിന്റെ അടുത്തുനിന്നുമുള്ള കടുത്ത മാ
കോഴിക്കോട്: ഗുൽബർഗയിലെ അൽഖമാർ നഴ്സിങ് കോളജിൽ സീനിയർ വിദ്യാർത്ഥിനികളുടെ റാഗിംഗിന് ഇരയായ ദളിത് പെൺകുട്ടിയുടെ പരാതിയിൽ മലയാളി വിദ്യാർത്ഥിനികൾക്കെതിരെ ഗുരുതര ആരോപണം. കൊല്ലം സ്വദേശിനി ലക്ഷ്മി, ഇടുക്കി സ്വദേശിനി ആതിര എന്നിവർക്കെതിരെ നിയമനടപടി സ്വീകരിക്കണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ടാണ് അശ്വതിയുടെ പരാതി. ഈ പരാതിയുടെ പകർപ്പ് കേരള, കർണാടക മുഖ്യമന്ത്രിമാർക്കും അശ്വതി കൈമാറിയിട്ടുണ്ട്. നഗ്നനൃത്തം ചെയ്യാൻ വിസമ്മതിച്ചതിനാലാണ് ക്രൂരമായി റാഗ് ചെയ്തതെന്നും അശ്വതി പൊലീസിന് നൽകിയ മൊഴിയിൽ പറയുന്നു.
പരാതിയുടെ പൂർണരൂപം
ബഹുമാനപ്പെട്ട വക്കീൽ സർ,
എന്റെ പേര് അശ്വതി. ഞാൻ കർണ്ണാടകയിലെ ഗുൽബർഗ എന്ന സ്ഥലത്തെ അൽഖമാർ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് നഴ്സിങ് കോളജിൽ ഒന്നാം വർഷ ബി.എസ്.സി നഴ്സിങ്ങിനു പഠിക്കുകയാണ്. എനിക്ക് സാറിനു മുമ്പാകെ ഒരു പരാതി ബോധിപ്പിക്കാനുണ്ട്.
2015 ഡിസംബർ 1 മുതൽ 2016 മെയ് 9 വരെ അഞ്ച് മാസം മാത്രമേ ഞാൻ എന്റെ പഠനം അവിടെ തുടർന്നുള്ളൂ. കാരണം ക്ലാസ് തുടങ്ങിയതു മുതൽ മൂന്നാം വർഷ സീനിയേഴ്സിന്റെ അടുത്തുനിന്നുമുള്ള കടുത്ത മാനസിക പീഡനം മൂലം തുടർന്നു പഠിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.
ആദ്യമെല്ലാം മുഴുവൻ സമയവും ഇവരെ കാണുമ്പോൾ വിഷ്; ചെയ്യണമായിരുന്നു. (രാവിലെ ഗുഡ് മോണിങ്, ഉച്ചയ്ക്ക് ഗുഡ് ആഫ്റ്റർനൂൺ, വൈകിട്ട് ഗുഡ് ഈവനിങ്, രാത്രി ഗുഡ് നൈറ്റ്). അതും ഒറ്റ പ്രാവശ്യമല്ല. ഒരുപാട് പ്രാവശ്യം ചെയ്യണം. ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്ന്, പുറത്തുനിന്ന്, കോളജ് ബസിൽ നിന്ന്, കോളജിൽ നിന്ന് അങ്ങനെ എവിടെ നിന്നെല്ലാം കാണുന്നുവോ അപ്പോഴെല്ലാം വിഷിങ് മസ്റ്റ് ആയിരുന്നു. വിഷ് ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ വൈകിട്ട് കോളജിൽ നിന്നും വന്നാൽ ചായകുടിക്കാൻ പോലും അനുവദിക്കാതെ അവരുടെ റൂമിൽ നിർത്തുമായിരുന്നു.
ശേഷം എട്ടു മണി മുതൽ പത്തുമണിവരെ സ്റ്റഡി ടൈം. അത് തുടർന്ന് 12 മണിവരെ പഠിച്ചു കേൾപ്പിക്കണം. രാത്രിയിലെ ഭക്ഷണം പോലും ഉണ്ടാക്കുവാനുള്ള സമയം കിട്ടാറില്ല.
കൂടാതെ ആറു മണി മുതൽ എട്ടുമണിവരെയാണ് ഫോൺ ഉപയോഗിക്കാനുള്ള സമയം. അത് അവർ റൂമിൽ പിടിച്ചുനിർത്തുന്നതു മൂലം വീട്ടിലേക്കും വിളിക്കാൻ സാധിക്കാറില്ല. ഇതെല്ലാം സ്വാഭാവികമായിരിക്കും. പക്ഷെ ആ ഹോസ്റ്റലിൽ ഉള്ള മറ്റു ഫസ്റ്റ് ഇയേഴ്സിനൊന്നും ഇല്ലാതെ എനിക്കും എന്റെ റൂംമേറ്റായ സായിനിഹിതയ്ക്കും മാത്രമായിരുന്നു ഈ റൂൾസെല്ലാം. പലപ്പോഴും വീട്ടിലേയ്ക്ക് വിളിച്ച് കരയുമ്പോൾ ഇനി ഫോൺ പോലും ഉപയോഗിക്കാൻ തരില്ല എന്നു പറയും. എങ്കിൽ ഇടയ്ക്കിടെ ഇങ്ങനെയെല്ലാം ചെയ്യുമെങ്കിൽ 2016 മെയ് 9ന് സംഭവിച്ചതാണ് എനിക്കു സഹിക്കാൻ കഴിയാത്തത്. മാനസികമായും ശാരീരികമായും ഞാൻ ഉപദ്രവിക്കപ്പെട്ടു.
ഇന്നേദിവസം രാത്രി കഴിക്കാനുള്ള ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കേ ഞങ്ങളെ ലക്ഷ്മിചേച്ചിയുടെയും ആതിരചേച്ചിയുടെയും റൂമിലേക്കു വിളിക്കുകയും ശേഷം വാതിലടക്കാൻ പറയുകയും ചെയ്തു. ആ സമയം തേഡ് ഇയർ ബിഎസ്സിക്കു പഠിക്കുന്ന ലക്ഷ്മിചേച്ചിയും (കൊല്ലം), ആതിര ചേച്ചിയും (ഇടുക്കി), ശിൽപചേച്ചിയും, നാലാം വർഷ ബി.എസ്.സിക്കു പഠിക്കുന്ന കൃഷ്ണചേച്ചിയും സേ എക്സാമിനായി വന്ന ജോ ചേച്ചിയും മറ്റും ഉണ്ടായിരുന്നു.
ശേഷം ആതിരചേച്ചിയും ലക്ഷ്മി ചേച്ചിയും ആരാടീ ഇവിടെ നിന്ന് 17ാം തിയ്യതി നാട്ടിൽ പോകുന്നത്; എന്നു ചോദിച്ചു. ഇവിടെ നിന്നും ആരും പോവില്ല പോയെങ്കിൽ പിന്നെ ഇങ്ങോട്ട് തിരിച്ചുവരില്ല. ഞങ്ങളെ ഹെൽപ്പ് ചെയ്യാൻ നിങ്ങൾ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരിക്കണം. അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങളുടെ എക്സാമിന് ഞങ്ങൾ ഉണ്ടാവില്ല. എന്നും പറഞ്ഞു. വേണ്ട ഞങ്ങൾ പഠിച്ചെഴുതിക്കോളാം എന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ, അങ്ങനെ ഇവിടെ ആരും ഉണ്ടാവില്ല, അഥവാ പോകുകയാണെങ്കിൽ നാളെതന്നെ പോയ്ക്കോളണം ഇവിടെ നിൽക്കരുത് എന്നും പറഞ്ഞു.
ഗുൽബർഗയിൽ നിന്ന് നാട്ടിലേയ്ക്ക് പുലർച്ചെ 2.50ന് ആണ് ട്രെയിൻ. ആയതുകൊണ്ട് ഞങ്ങൾക്ക് തനിച്ചുപോകാൻ പേടിയാണെന്നും കൂടാതെ പെട്ടെന്ന് പോവാൻ എന്റെ കയ്യിൽ പൈസയുമില്ല എന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ അതൊന്നും ഞങ്ങൾക്ക് അറിയണ്ട, നാളെത്തന്നെ പോയിക്കോണം എന്നു പറഞ്ഞു. തുടർന്ന് പാട്ടുപാടിക്കുകയും കളിയാക്കി ചിരിക്കുകയും ചെയ്തു. പിന്നീട് മറ്റു സീനിയേഴ്സ് ഇഷ്ടപ്പെട്ട സീനിയേഴ്സിന്റെ പേരും, ഇഷ്ടമല്ലാത്ത സീനിയേഴ്സിന്റെ പേരും എഴുതാൻ പറഞ്ഞു. ഇഷ്ടപ്പെട്ട സീനിയറിന്റെ പേര് ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഹൃദയചേച്ചിയുടെ എഴുതിയപ്പോൾ ലക്ഷ്മി ചേച്ചിയും ആതിരചേച്ചിയും ദേഷ്യം പിടിക്കുകയും കൂടാതെ ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത സീനിയറിന്റെ പേര് ലക്ഷ്മിചേച്ചിയുടെ എഴുതിയപ്പോൾ അതിലേറെ ദേഷ്യപ്പെടുകയും വഴക്കു പറയുകയും ചെയ്തു.
നിനക്ക് എന്റെ സ്വഭാവം അറിയില്ലെടീ, നിനക്കു ഞാൻ കാണിച്ചു തരാം.; പിന്നെ ഒരുപാട് അനാവശ്യവാക്കുകൾ (എനിക്ക് എഴുതാനും പറയാനും ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ട്) പറയുകയും ചെയ്തു. തുടർന്ന് മറ്റു സീനിയേഴ്സ് ഞങ്ങളെ റൂമിലേക്ക് പോകാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ റൂമിന്റെ വാതിലും ജനലുകളും തുറന്നിടിപ്പിക്കുകയും ഇനി അനുവാദം കൂടാതെ അടക്കരുതെന്നും ഭീഷണിപ്പെടുത്തി. ഇതിനു മുമ്പും ഇതുപോലെ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. അന്ന് റൂമിലേയ്ക്ക് വിളിച്ച് കൈപൊക്കി നിർത്തി കാൽ അകറ്റി കുറേ നേരം നിർത്തിച്ചു. ശേഷം ഹാളിൽ മുട്ടുകുത്തി നടത്തിപ്പിക്കുകയും തവളചാടുന്നതുപോലെ ചാടാൻ പറയുകയും ചെയ്തു. ഈ രംഗമെല്ലാം ഫോണിൽ പകർത്തിയിട്ടുമുണ്ട്. ഇത് ചെയ്തത് നാലാം വർഷ ബി.എസ്.സിക്കു പഠിക്കുന്ന കൃഷ്ണ ചേച്ചിയാണ്. അന്നും ഇതിനു കൂട്ടായി ലക്ഷ്മിചേച്ചിയും ആതിരചേച്ചിയും ഉണ്ടായിരുന്നു.
തുടർന്ന് വാതിലും ജനലുകളും തുറന്നിടിപ്പിക്കുകയും എന്നെ മാനസികമായി വേദനിപ്പിക്കും വിധം ഉറക്കെ കളിയാക്കി ചിരിക്കുകയും ചെയ്തു. (വെറുതെ അല്ലെടീ നീ കരി ആയത്, കറുത്തവൾ, കാണുമ്പോൾ തന്നെ പേടിയാകും, വെറുതെ അല്ല നിനക്ക് അച്ഛൻ ഇല്ലാതെ പോയത്…;) എന്നെല്ലാം പറഞ്ഞു കളിയാക്കി. തുടർന്ന് റൂമിലേക്കു കയറിവരികയും ആതിരചേച്ചിയും ലക്ഷ്മിചേച്ചിയും ബലംപ്രയോഗിച്ച് അഹങ്കാരി കുടിക്കടീ നീ ഇത്; എന്നു പറഞ്ഞ് എന്നെക്കൊണ്ട് ടോയ്ലറ്റ് ക്ലീനർ കുടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. താഴെ ശ്വാസം മുട്ടി ഉരുളുന്ന എന്നെ ശബ്ദം കേട്ട് ഓടിയെത്തിയ മറ്റു സീനിയേഴ്സ് തൊണ്ടയിൽ കയ്യിട്ട് ബ്ലഡ് വൊമിറ്റ് ചെയ്യിക്കുകയും ഉടനെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിക്കുകയും ചെയ്തു. ഗുൽബർഗയിലുള്ള ഭാസവേശ്വര ഹോസ്പിറ്റലിൽ നാലു ദിവസം ഐ.സി.യുവിലും ഒരു ദിവസം കാഷ്വാലിറ്റിയിലും ഞാൻ കിടുന്നു. കേസെടുക്കാനായി പൊലീസ് വന്നെങ്കിലും ഒന്നും സംസാരിക്കാൻ കഴിയാത്തതുകൊണ്ട് മൊഴി എടുത്തില്ല.
എങ്കിലും സെൽഫ് പ്രോബ്ലം ആണെന്ന് പറയണമെന്നും ലക്ഷ്മിയുടെയും ആതിരയുടെയും പേര് പറയരുത്, പറഞ്ഞാൽ അവരുടെ ജീവിതം പോകും, എക്സാം എഴുതാൻ കഴിയില്ല, തുടർന്നു പഠിക്കാൻ കഴിയില്ല, ആയതുകൊണ്ട് ദയവുചെയ്ത് സെൽഫ് മറ്റെന്തെങ്കിലും കാരണമെന്ന് നീ പറയണമെന്നും മറ്റും സീനീയേഴ്സ് പറഞ്ഞു തന്നു. തുടർന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ അനുമതിയില്ലാതെ എന്നെ ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്യുകയും ബാക്കി ഗ്ലൂക്കോസ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ വച്ച് കയറ്റുകയും ചെയ്തു. ശേഷം രണ്ടുദിവസത്തിനുള്ളിൽ പൊലീസ് മൊഴിയെടുക്കാൻ വരുമെന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ 1552016 പുലർച്ചെ ഞങ്ങളെ നാട്ടിലേക്കു കയറ്റിവിടുകയും ചെയ്തു. ഭക്ഷണം കഴിക്കാനും വെള്ളം കുടിക്കാനും കഴിയാതെ വെറും മരുന്നുകൾ മാത്രമായി ഇന്നേക്ക് 39 ദിവസമായി ഞാൻ ഓരോ ഹോസ്പിറ്റലുകൾ മാറി മാറി ചികിത്സ തേടുന്നു. 201659 മുതൽ 2016618) എന്നെ ഈ അവസ്ഥയിലെത്തിച്ച ലക്ഷ്മിചേച്ചിയെയും ആതിര ചേച്ചിയെയും നിയമനത്തിനു മുമ്പിൽ കൊണ്ടുവരണമെന്ന് വിനീതമായി അഭ്യർത്ഥിച്ചുകൊണ്ട്;
അശ്വതി
ഒപ്പ്