ക്ലാസിക്കൽ നൃത്തം പെൺകുട്ടികളുടെ കുത്തകയാണെന്നാണ് പലരും ധരിച്ചു വയ്ക്കുന്നത്. ക്ലാസിക്കൽ നൃത്തം പഠിക്കുന്ന ആൺകുട്ടികളെ പലരും അപമാനിക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ട്. ജീവനെപ്പോലെ ഡാൻസിനെ സ്‌നേഹിച്ച ഒരു യുവാവ് തന്റെ ഇഷ്ട വിനോദം അഭ്യസിച്ചതിന് നേരിടേണ്ടി വന്ന ഭീഷണികളെ കുറിച്ചും ലൈംഗിത അതിക്രമങ്ങളെ കുറിച്ചും ഹ്യൂമൻസ് ഓഫ് ബോംബെ എന്ന സമൂഹമാധ്യമ പേജിൽ യുവാവ് പങ്കുവച്ച അനുഭവം ചർച്ചയാകുന്നു.

കുറിപ്പ് ഇങ്ങനെ:
എന്റെ പതിമൂന്നാം വയസ്സിലാണ് രാധയെപ്പോലെ അണിയിച്ചൊരുക്കി അമ്മ ഒരു ബന്ധുവിന്റെ കല്യാണത്തിന് കൊണ്ടുപോയത്. അവിടെ അന്ന് വൈകിട്ടു മുഴുവൻ ഞാൻ നൃത്തം ചെയ്തു. ഒരു ബന്ധുവൊഴികെ മറ്റെല്ലാവരും എന്നെ അനുമോദിച്ചു. അയാൾ എന്റെ പുറകിൽ തട്ടിയിട്ടു പറഞ്ഞു ഡാൻസൊക്കെ നിർത്തിക്കോ അല്ലെങ്കിൽ നീ ആണും പെണ്ണും കെട്ടവനായിപ്പോകുമെന്ന്. അന്ന് അയാൾ എന്നെ അനുമോദിച്ചതാണ് എന്നാണ് ഞാൻ കരുതിയത്. ഞാൻ നന്ദിയും പറഞ്ഞ് നടന്നകന്നു.

പതിയെ പതിയെ ക്ലാസിക്കൽ നൃത്തത്തോടുള്ള എന്റെ അഭിനിവേശവും വളർന്നു. എവിടെയെങ്കിലും ഒരു താളം കേട്ടാൽ എന്റെ കാലുകൾ അറിയാതെ ചലിക്കാൻ തുടങ്ങുമെന്ന അവസ്ഥയായി, എവിടെയാണെന്നു പോലും നോക്കാതെ. അമ്മ എന്നെ അകമഴിഞ്ഞു പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും കഥക് ക്ലാസിൽ പ്രവേശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. അവിടെ ഞാൻ മാത്രമാണ് ആൺകുട്ടിയായി ഉണ്ടായിരുന്നത്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ പെൺകുട്ടികൾ 'നിനക്കിതൊന്നും ചേരില്ല' എന്ന് പറഞ്ഞു കളിയാക്കാനും ചിരിക്കാനും തുടങ്ങി. എന്നാൽ ഇതൊന്നും എന്നെ ബാധിച്ചിരുന്നില്ല. എല്ലാം മറന്ന് ഞാൻ നൃത്തത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു.

എന്നാൽ കാര്യങ്ങൾ മാറിമറിഞ്ഞത് പെട്ടെന്നായിരുന്നു. ഒരു നൃത്ത പരിപാടി കഴിഞ്ഞ് നിൽക്കുമ്പോഴായിരുന്നു അത് സംഭവിച്ചത്. ഒരാൾ എന്നെ വലിച്ച് ഒരു മൂലയിലേക്കു കൊണ്ടുപോയി. എന്റെ അരയിൽ ബലമായി പിടിച്ചു. 'അങ്കിൾ നിങ്ങൾ എന്താണ് ചെയ്യുന്നത്? എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ല' എന്ന് അലറിവിളിച്ച് അയാളുടെ കൈ തട്ടി മാറ്റാൻ നോക്കി. എന്നാൽ അയാളുടെ ബലിഷ്ഠമായ കൈകളിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ ഞാൻ പ്രയാസപ്പെട്ടു. എങ്ങനെയൊക്കെയോ അയാളെ തട്ടിമാറ്റി ഞാൻ രക്ഷപ്പെട്ട് വീട്ടിലേക്ക് ഓടി. എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് എന്റെ മാതാപിതാക്കളോട് പറയാനുള്ള ധൈര്യം എനിക്ക് അന്ന് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

ഞാൻ ആകെ ഭയന്നു വിറച്ചു, കരച്ചിൽ നിർത്താൻ സാധിച്ചില്ല. ഒരു നൂറായിരം ചോദ്യങ്ങൾ എന്റെ തലയിൽ നിറഞ്ഞു-' ഇനി അയാളെ കണ്ടാൽ ഞാനെന്തു ചെയ്യും? എന്റെ മാതാപിതാക്കളെ നാണം കെടുത്തുമോ? - ഇതൊക്കെ ഓർത്ത് തല കറങ്ങുന്നത് പോലെ അനുഭവപ്പെട്ടു. അതെന്നെ വല്ലാതെ ബാധിച്ചു, ഒടുവിൽ നൃത്തം അവസാനിപ്പിക്കാം എന്ന തീരുമാനം എടുക്കുന്നത്രത്തോളം അതെന്ന് കൊണ്ടെത്തിച്ചു. എന്താണ് സംഭവിച്ചത് എന്ന് അമ്മ ഒരുപാട് ചോദിച്ചു, എന്നാൽ പഠനത്തിൽ ശ്രദ്ധിക്കണമെന്ന് മാത്രമേ ഞാൻ മറുപടി നൽകിയുള്ളൂ.

അടുത്ത ആറു വർഷത്തേക്ക് നൃത്തമെന്ന എന്റെ ജീവിതാഭിലാഷത്തെ തന്നെ ഒഴിവാക്കി നിർത്തി. എന്നാൽ അത് കൂടുതൽ വേദന മാത്രമാണ് സമ്മാനിച്ചത്. എന്നിലേക്കും എന്റെ മുറിയിലേക്കും മാത്രം ഒതുങ്ങി കഴിഞ്ഞു. ആരോടും സംസാരിക്കാതെയായി. ഒടുവിൽ എന്റെ മാറ്റം കണ്ട് അമ്മ എന്നെ വീണ്ടും ഉണർത്താൻ തീരുമാനിച്ചു. 'തന്റെ സ്വപ്നസാക്ഷാത്കാരത്തിനായി എന്തും ചെയ്യുന്ന ആ ചുണക്കുട്ടി എവിടെ' എന്ന് ചോദിച്ച് അമ്മ വീണ്ടും എന്നെ ഇഷ്ടപാതയിലേക്ക് തിരികെയെത്തിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. നൃത്തം കൊണ്ട് ലോകത്തെ വിസ്മയിപ്പിച്ച നിരവധി പ്രശസ്ത നർത്തകരുടെ കഥകൾ പറഞ്ഞു തന്നു. അങ്ങനെ കുറച്ച് നാൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് മനസ്സിലായി ഭയത്തെ മറികടക്കാൻ ഒറ്റ വഴിയേ ഉള്ളൂവെന്ന്, അതിനെ അഭിമുഖീകരിക്കുക.

അങ്ങനെ എന്റെ 21ാം വയസ്സിൽ ഞാൻ ഒഡീസി പഠിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. അതിനുശേഷം കളിയാക്കലുകളും ഭീഷണികളും ശല്യപ്പെടുത്തലുകളും ഒക്കെ ജീവിതത്തിൽ നിത്യ സംഭവങ്ങൾ തന്നെയായി. ഒരു ദിവസം ഡാൻസ് ക്ലാസിൽനിന്നു തിരികെ വരും വഴി കുറച്ച് ആൺകുട്ടികൾ ചേർന്ന് എന്നെ തടഞ്ഞുനിർത്തി 'ഇനിയും നീ നൃത്തം ചെയ്താൽ ഞങ്ങൾ നിന്നെ അടിക്കു'മെന്ന് ഭീഷണിപ്പെടുത്തി. അന്ന് ഞാൻ വളരെയധികം ഭയപ്പെട്ടു. മറ്റൊരു ദിവസം മെട്രോയിൽ യാത്ര ചെയ്യുമ്പോൾ ഒരാൾ എന്റെ കൈയിൽ കയറി പിടിച്ച് ' ഒരു രാത്രിക്ക് എത്രയാ റേറ്റ്?' എന്ന് ചോദിച്ചു. അയാളെ തള്ളിമാറ്റി ഞാൻ മെട്രോയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി.

ഏറ്റുമുട്ടൽ ഞാൻ ഒരിക്കലും ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല, അതിനാൽ ഞാൻ സാധാരണഗതിയിൽ എല്ലാവരിൽ നിന്നും അകന്നുപോകും, പക്ഷേ ഇതേ അനുഭവം എന്റെ ഇളയ സഹോദരന് സംഭവിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ വെറുതെയിരുന്നില്ല. ഒരു നൃത്ത പരിപാടിക്ക് നൃത്തം അവതരിപ്പിക്കാൻ അവന് സാരി ധരിക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു ബന്ധു പറഞ്ഞു 'വേണ്ട നീയും നിന്റെ ചേട്ടനെ പോലെയാകും' എന്ന്. അത് കേട്ട് ഞാൻ അയാളോട് വായടയ്ക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു, അയാളെ നന്നായി ചീത്ത പറയുകയും ചെയ്തു.

ഒരു 'പുരുഷൻ' എന്താണ് എന്ന സമൂഹത്തിന്റെ കാഴ്ചപ്പാടിന് മാറ്റം വരുത്തണമെന്നാണ് ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. നൃത്തം ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഒരു വിദ്യാർത്ഥിയാണ് ഞാൻ. അതുകൊണ്ട് ഞാനൊരു ആണല്ലാതാകുമോ? എന്തായാലും നൃത്തം ചെയ്ത് ലഭിച്ച പണം കൊണ്ട് അമ്മയ്ക്ക് ഞാനൊരു സ്വർണ മോതിരം വാങ്ങി നൽകി! ഞാൻ സന്തോഷവാനാണ്, എന്റെ കുടുംബവും- പിന്നെ എന്തുകൊണ്ട് ഞങ്ങൾക്ക് ജീവിച്ചുകൂടാ?