'കള്ളുചെത്തിയാല്‍ പോരെ... ഈഴവന്‍ എന്തിന് ഡോക്ടറാവണം'; തന്റെ സമുദായത്തിന് 5 രൂപയില്‍ കൂടുതലുള്ള ജോലിക്കായി പോരാട്ടം; ഈഴവരുടെ രാഷ്ട്രീയ പിതാവ്; 'തിരുവിതാംകോട്ടുകാരനായ ഒരു തിയ്യന്‍' എന്നപേരില്‍ ഇംഗ്ഗീഷ് ലേഖനം; കേരള അംബേദ്ക്കര്‍ ഡോ പല്‍പ്പുവിന്റെ ഐതിഹാസിക ജീവിതം
ഒരു വശത്തുനിന്ന് എഴുതാന്‍ തുടങ്ങിയാല്‍, പേപ്പറിന്റെ മറുവശത്ത് അവസാനിക്കാത്ത ബിരുദങ്ങള്‍ ഉള്ളയാളാണ് അദ്ദേഹം. ജര്‍മനി, പാരീസ്, ജനീവ, ഇംഗ്ലണ്ട് തുടങ്ങിയ രാജ്യങ്ങളില്‍ ഉപരിപഠനം നടത്തിയ, ബാക്ടീരിയോളജി വിദഗ്ധനായ ഡോക്ടര്‍. ഡോ. പത്മനാഭന്‍ പല്‍പ്പു, എല്‍.എം.എസ്, ഡി.പി.എച്ച്. (കാന്റര്‍ബറി) എഫ്ആര്‍.ഐ.പി.എച്ച്. (ലണ്ടന്‍). എന്നിട്ടും 20-ാം നൂറ്റാണ്ടില്‍പോലും അദ്ദേഹത്തിന് തിരുവിതാംകൂറില്‍ ജോലി ലഭിച്ചില്ല. കാരണം ഈഴവനാണെന്നതാണ്. പക്ഷേ അദ്ദേഹം തളര്‍ന്നില്ല. ജാതീയ അസമത്വങ്ങള്‍ക്കെതിരെ നിരന്തരം പോരടിച്ചു. ഇന്ത്യന്‍ ചരിത്രത്തിലെ നിശ്ശബ്ദനായ വിപ്ലവകാരി എന്നാണ് ഡോ പല്‍പ്പുവിനെ, സരോജിനി നായിഡു വിശേഷിപ്പിച്ചത്.
ഈഴവന്‍ എന്ന സ്വത്വത്തില്‍ നിന്നുകൊണ്ടുതന്നെയാണ് അദ്ദേഹം തന്റെ ഇടപെടലുകള്‍ നടത്തിയത്. ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യന്‍ പത്രങ്ങളില്‍ ഇത്തരം വിഷയങ്ങള്‍ അവതരിച്ചപ്പോള്‍ 'തിരുവിതാംകോട്ടുകാരനായ ഒരു തിയ്യന്‍' എന്ന തൂലികാ നാമത്തിലാണ് അദ്ദേഹം എഴുതിയത്. പിന്നീട് ഇത്തരം ലേഖനങ്ങളും കുറിപ്പുകളും സമാഹരിച്ച് 'കേരളത്തിലെ തിയന്മാരോടുള്ള പെരുമാറ്റം' എന്ന പേരില്‍ പുസ്തകം പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടു. ആ കാലഘട്ടത്തില്‍ തിയ്യ സമുദായം അനുഭവിച്ച വ്യത്യസ്തമായ സാമൂഹ്യ തിരസ്‌കരണത്തിന്റെയും ജാതി മേല്‍ക്കോയ്മയുടെയും ചരിത്രശേഷിപ്പാണ് ഈ ഗ്രന്ഥം. മലയാളി- ഈഴവ മെമ്മോറിയലുകളിലുടെ ജാതി വിവേചനത്തിലും ജോലി നിഷേധത്തിനെതിരെയും പ്രതികരിച്ചു.
റിട്ടി ലൂക്കോസ് ഇദ്ദേഹത്തെ ഈഴവരുടെ രാഷ്ട്രീയ പിതാവ് എന്നാണ് വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്നത്. കേരളാ അംബ്്ദേക്കര്‍ എന്നും ഡോ പല്‍പ്പു പ്രകീര്‍ത്തിക്കപ്പെടുന്നു. ഒരു ജനുവരി 25കൂടി കടന്നുപോവുമ്പോള്‍, ആ യുഗ പുരഷന്റെ 75-ാം ചരമ വാര്‍ഷികമാണ് കടന്നുപോവുന്നത്.
ഈഴവന്‍ ഡോക്ടറാവുകയോ?
തിരുവനന്തപുരം പേട്ടയിലെ, നടുങ്ങോട് എന്ന ഈഴവ കുടുംബത്തിലാണ്, പത്മനാഭന്‍ പല്‍പ്പു എന്ന ഡോ പല്‍പ്പു ജനിച്ചത്. 1863 നവംബര്‍ 2-ാണ് ജന്‍മദിനം. പിതാവ് പത്മനാഭന്‍ തിരുവിതാംകൂറിലെ ഈഴവരില്‍ ആദ്യമായി ഇംഗ്ലീഷ് പഠിച്ച ഒരാളായിരുന്നു. കഴിവുണ്ടായിരുന്നിട്ടു, അവര്‍ണ്ണന്‍ എന്ന ഒറ്റ കാരണത്താല്‍ പല ഉന്നതോദ്യോഗത്തില്‍ നിന്നും അദ്ദേഹത്തിന് വിലക്കുണ്ടായി. ഈഴവര്‍ അക്കാലത്ത് പൊതുവില്‍ കള്ളുചെത്തല്‍ പോലുള്ള ജോലികളാണ് ചെയ്തിരുന്നതെങ്കിലും ചിലര്‍ വൈദ്യവൃത്തിയും ചെയ്തിരുന്നു. അയിക്കരവിളാകം തോപ്പില്‍ വീട്ടില്‍ മാതപ്പെരുമാളായിരുന്നു അമ്മ.
അച്ഛന്‍ തന്നെയായിരുന്നു പല്‍പ്പുവിന്റെ ആദ്യഗുരു. മണലില്‍ എഴുത്ത് പഠിച്ച ശേഷം അഞ്ചാമത്തെ വയസ്സില്‍ എഴുത്തിനിരുന്നു. പഠിത്തത്തില്‍ അവര്‍ സമര്‍ത്ഥനായിരുന്നു. 1875 ജൂലൈയില്‍ ജെ. ഫെര്‍ണാണ്ടസ് എന്ന സായിപ്പിന്റെ കീഴില്‍ വിദ്യാര്‍ത്ഥിയായി. എന്നാല്‍ കുടുംബത്ത് അക്കാലങ്ങളില്‍ കടുത്ത ദാരിദ്ര്യമായിരുന്നു. 1878 മാര്‍ച്ച് മാസത്തില്‍ മൂന്നാം ഫോറത്തില്‍ പ്രവേശിക്കാനുള്ള പരീക്ഷ വിജയിച്ചു. തുടര്‍ന്ന് തിരുവനന്തപുരത്തെ ഇംഗ്ലീഷ് ഹൈസ്‌കൂളില്‍ പ്രവേശിച്ചു. ജ്യേഷ്ഠന്‍ വേലായുധനും. അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പം അവര്‍ണ്ണര്‍ക്കായി നീക്കിയിട്ടിരുന്ന ബെഞ്ചിലിരുന്നായിരുന്നു പഠനം.
ഫെര്‍ണാണ്ടസ് സായിപ്പ് പല്‍പ്പുവിന്റെ അവസ്ഥ കണ്ട് ഒരു നേരത്തെ ഭക്ഷണം നല്‍കി സഹായിച്ചു. 1883-ല്‍ മെട്രിക്കുലേഷന്‍ പരീക്ഷ വിജയിച്ചു. എന്നാല്‍ ജ്യേഷ്ഠന്‍ വേലായുധന്‍ ഉപരിപഠനത്തിനായി ചേര്‍ന്നതിനാലുണ്ടായ സാമ്പത്തിക ബാദ്ധ്യത ഒഴിവാക്കാന്‍ പല്‍പ്പു കോളേജില്‍ ചേര്‍ന്നില്ല. പക്ഷേ പലയിടത്തും, ഇംഗ്ലീഷ് ട്യൂഷനെടുത്ത് അദ്ദേഹം, ചെലവിനുള്ള തുക കണ്ടെത്തി. അങ്ങനെയാണ് അടുത്തവര്‍ഷം കോളേജില്‍ ചേര്‍ന്നത്.
ഒരു ഡോക്ടര്‍ ആവണം എന്നായിരുന്നു പല്‍പ്പുവിന്റെയും കുടംബത്തിന്റെയും ആഗ്രഹം. ഇന്നത്തെ എന്‍ട്രന്‍സ് പരീഷക്ക്സ സമാനമായിരുന്നു, അന്ന് വൈദ്യശാസ്ത്ര പരിശീലനത്തിനായി തിരുവിതാംകൂര്‍ സര്‍ക്കാര്‍ നടത്തുന്ന പരീക്ഷ. ഇതില്‍ നാലാമനായി എത്തിയെങ്കിലും, വയസ് അധികമായി എന്ന കാരണം പറഞ്ഞ് പ്രവേശനം നിഷേധിച്ചു. പക്ഷേ യാഥര്‍ത്ഥകാരണം ജാതിയായിരുന്നു. കള്ളുചെത്തേണ്ട ഈഴവന്‍ അങ്ങനെ ഡോക്ടറാവേണ്ട എന്ന അന്നത്തെ ജാതി പ്രഭുക്കന്‍മ്മാരുടെ ഹീനമായ മനോഭാവം തന്നെയായിരുന്നു പ്രശ്നം. ഇത് പില്‍ക്കാലത്ത് താന്‍ നടത്തിയ അന്വേഷണത്തില്‍ ബോധ്യപ്പെട്ടതായി ഡോക്ടര്‍ പല്‍പ്പു എഴുതിയിട്ടുണ്ട്.
പക്ഷേ അദ്ദേഹം വിട്ടുകൊടുക്കാന്‍ തയ്യാറാല്ലായിരുന്നു. പല്‍പ്പു മദ്രാസ് മെഡിക്കല്‍ കോളേജില്‍ ചേര്‍ന്നു. ജ്യേഷ്ഠന്‍ വേലായുധന്‍ മദ്രാസ് സര്‍ക്കാരിന്റെ കീഴില്‍ ക്ലാര്‍ക്കായി ജോലി നേടിയിരുന്നു. ശ്രീ നാരായണഗുരുവിന്റെ പ്രോത്സാഹവും അദ്ദേഹത്തിന് ഊര്‍ജമായി. കടുത്ത സാമ്പത്തിക ഞെരുക്കത്തിനിടയിലും സമര്‍ത്ഥമായി പഠിച്ച് നാലുവര്‍ഷം കൊണ്ട് എല്‍. എം. എസ് ഡിഗ്രി കരസ്ഥമാക്കി അദ്ദേഹം ഡോക്ടറായി.
അഭയമായത് മൈസൂര്‍
19-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ കേരളം ശരിക്കും ഒരു ഭ്രാന്താലയം തന്നെയായിരുന്നുവെന്നതിന്റെ തെളിവാണ് ഡോക്ടര്‍ പല്‍പ്പുവിന്റ ജീവിതം. തമിഴ്നാടും, കന്നഡമണ്ണുമൊക്കെയാണ്, കേരളത്തിന്റെ ജാതിവെറി തകര്‍ത്ത ആ പ്രതിഭയെ സ്വീകരിച്ചത്. പഠനം പൂര്‍ത്തിയാക്കിയ ഡോ പല്‍പ്പു തിരുവിതാംകൂറില്‍ ജോലിക്ക് അപേക്ഷിച്ച അതും നിഷേധിക്കപ്പെട്ടു. പ്രശ്നം ജാതി തന്നെ. പക്ഷേ അദ്ദേഹം മൈസൂര്‍ സര്‍ക്കാരിന്റെ കീഴില്‍ ഡോക്ടറായി സേവനം തുടങ്ങി. മാസം 100 രൂപ ശമ്പളത്തിലായിരുന്നു ആദ്യത്തെ ജോലി. ഗോവസൂരി പ്രയോഗത്തിനുള്ള വാക്്സിന്‍ നിര്‍മ്മിക്കാനായി ലിംഫ് ഉണ്ടാക്കുന്ന സ്പെഷ്യല്‍ വാക്സിന് ഇന്‍സ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിലായിരുന്നു അത്. എന്നാല്‍, വാക്സിന് ഗുണനിലവാരമില്ല എന്ന പേരില്‍ സര്‍ക്കാര്‍ സ്ഥാപനം അടച്ചു. തുടര്‍ന്ന്, ബാംഗ്ലൂരില്‍ മൈസൂര്‍ സര്‍ക്കാരിന്റെ കീഴീല്‍ ഒരു പുതിയ വാക്സിന് നിര്‍മ്മാണശാല തുടങ്ങിയപ്പോള്‍, പല്‍പ്പു അതിന്റെ മേല്‍നോട്ടക്കാരനായി നിയമിതനായി. എന്നാല്‍ മേലുദ്യോഗസ്ഥര്‍ തമ്മിലുള്ള കിടമത്സരം മൂലം ആ സ്ഥാപനത്തിനും പഴയ സ്ഥിതി വന്നു ചേര്‍ന്നു.
മൈസൂര്‍ സര്‍ക്കാരിന്റെ കീഴില്‍ സീനിയര്‍ സര്‍ജനായി ജോലി ചെയ്തിരുന്ന ഡോ. ബെന്‍സന്റെ ആവശ്യപ്രകാരം വീണ്ടും ഒരു വാക്സിന് നിര്‍മ്മാണശാല തുടങ്ങുകയും അതില്‍ പല്‍പ്പുവിന്റെ സേവനം ലഭ്യമാക്കുകയും ചെയ്തു. കുറച്ചു കാലത്തിനുശേഷം ഡോ. ബെന്‍സന്‍ വിരമിച്ചപ്പോള്‍ പുതിയ ഉദ്യോഗസ്ഥന്‍ വരികയും അദ്ദേഹത്തിന് വാക്സിന് നിര്‍മ്മാണത്തില്‍ താല്‍പ്പര്യം കുറയുകയും സ്ഥാപനം നിര്‍ത്തുകയും ചെയ്തു. തുടര്‍ന്ന് പല്‍പ്പുവിനെ മറ്റു ജോലികളില്‍ നിയോഗിച്ചു. അദ്ദേഹം മൈസൂരുവിലെ ഡെപ്യൂട്ടി സാനിറ്ററി കമ്മിഷണറായിരുന്ന കാലത്ത് ഒരു സംഭവമുണ്ടായി. മൈസൂരുവില്‍ പടര്‍ന്നുപിടിച്ച വിഷൂചികയ്ക്ക് കാരണം കുഴല്‍വെള്ളത്തില്‍നിന്നുള്ള രോഗാണുക്കള്‍ കലര്‍ന്ന കുടിവെള്ളമാണെന്ന് അദ്ദേഹം കണ്ടെത്തി. കെമിക്കല്‍ എക്സാമിനര്‍ തന്റെ ബന്ധുവായ കുഴല്‍വെള്ള വിതരണക്കാരനെ രക്ഷിക്കാനായി, കുഴല്‍വെള്ളം ശുദ്ധമാണെന്ന് റിപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്തു. ഡോ. പല്‍പ്പു കുഴല്‍വെള്ളം പരിശോധനക്കായി ചെന്നൈയിലേക്കും മുംബൈയിലേക്കും അയച്ചു. അവിടെനിന്ന് വെള്ളത്തില്‍ രോഗാണുക്കളുണ്ടെന്ന് റിപ്പോര്‍ട്ട് ലഭിച്ചു. ഉന്നതോദ്യോഗസ്ഥര്‍ക്ക് ഡോ. പല്‍പ്പുവിന്റെ സത്യസന്ധമായ നിലപാട് രസിച്ചില്ല. അദ്ദേഹത്തെ ഡിവിഷന്‍ സാനിറ്ററി ഓഫീസറായി തരംതാഴ്ത്തി. എങ്കിലും തന്റെ നിലപാടില്‍ മാറ്റംവരുത്താനോ മേലധികാരികളുടെ മുന്നില്‍ തലതാഴ്ത്താനോ അദ്ദേഹം തയ്യാറായില്ല.
എന്നാല്‍, തന്റെ സ്ഥിരോത്സാഹം മൂലം സര്‍ക്കാരിന് ലഭിച്ച വരുമാനത്തിന്റെ നീക്കിയിരിപ്പില്‍ 120 രൂപ ലിംഫ് ശേഖരണത്തിനായി ഡോ. പല്‍പ്പു അനുവദിച്ചെടുത്തു. അദ്ദേഹം കന്നുകുട്ടികളെ വാങ്ങി വാക്സിന് നിര്‍മ്മാണം ആരംഭിച്ചു. അതില്‍ നിന്ന് വരുമാനം വര്‍ദ്ധിച്ചു തുടങ്ങി. താമസിയാതെ സര്‍ക്കാരിന് അദ്ദേഹത്തിലുള്ള വിശ്വാസം വര്‍ദ്ധിക്കുകയും ലിംഫ് നിര്‍മ്മാണത്തിന് കൂടുതല്‍ തുക അനുവദിക്കുകയും ചെയ്തു. ലിംഫ് പുറംരാജ്യങ്ങളിലേക്കെല്ലാം കയറ്റി അയക്കപ്പെടാനും ഗുണനിലവാരം പുലര്‍ത്തുന്നതിനുള്ള വിജ്ഞാപനം ലഭിക്കാനും ഇടയായി.
ഇതിനിടക്ക് സര്‍ക്കാരിന് മെമ്മോറിയലുകളും മറ്റും അയച്ച് മദ്രാസ് സര്‍ക്കാര്‍ സ്‌കൂളുകളിലും തസ്തികകളിലും പിന്നാക്കക്കാരെ പ്രവേശിപ്പിക്കാന്‍ ഡോ. പല്‍പ്പുവിന് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. താമസിയാതെ അന്താരാഷ്ട്ര നിലവാരത്തിലുള്ള വാക്്സിന്‍ നിര്‍മ്മിക്കനുള്ള പദ്ധതിയുടെ ചുമതല പല്‍പ്പുവിനെ ഏല്‍പ്പിക്കപ്പെട്ടു. അങ്ങനെ വിദേശരാജ്യത്ത് ഉപരിപഠനം നടത്താനുള്ള സാധ്യത തെളിഞ്ഞു. എന്നാല്‍ കുത്സിതബുദ്ധിക്കരായ ചില മേലുദ്യോഗസ്ഥരുടെ ഇടപെടല്‍ മൂലം അതെല്ലാം നഷ്ടമായി. ഡോ. പല്‍പ്പുവിനെ ജാലിയില്‍ തരം താഴ്തുകയും മറ്റു രീതിയില്‍ വാക്സിന് ഉണ്ടാക്കാന്‍ അവര്‍ ആരംഭിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നാല്‍ ആ രീതികള്‍ക്ക് പല അപാകതകളും ഉണ്ടായിരുന്നതിനാല്‍ ജനങ്ങളുടെ പരാതി വര്‍ധിച്ചു വന്നു. താമസിയാതെ സര്‍ക്കാര്‍ പല്‍പ്പുവിനെ തിരിച്ചു വിളിച്ചു. അദ്ദേഹം തനതായ രീതിയില്‍ വാക്സിന് നിര്‍മ്മാണം പുനരാരംഭിച്ചു. ജനങ്ങളുടെ പരാതി കുറഞ്ഞു.
കഷ്ടതയനുഭവിക്കുന്നവരോടുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനുകമ്പ തന്റെ ജാതീയരില്‍ ഒതുങ്ങിയില്ല. മൈസൂരിലെ തെരുവുകളില്‍ അന്തിയുറങ്ങിയ അസംഖ്യം പാവങ്ങള്‍ക്ക് തണുപ്പില്‍ നിന്നു രക്ഷപെടാനായി തന്റെ ചിലവില്‍ അദ്ദേഹം കമ്പിളിപ്പുതപ്പുകള്‍ വാങ്ങി നല്‍കി. മൈസൂരിലായിരുന്നപ്പോള്‍ അദ്ദേഹം വാലിഗാര്‍ സമുദായത്തിന് തങ്ങളുടേ ജന്മാവകാശങ്ങള്‍ നേടിയെടുക്കുവാനായി ഒരു സംഘടനയും രൂപവത്കരിച്ചിരുന്നു.
ശ്മശാന ജോലി വരെ ചെയ്ത പ്ലേഗു കാലം
സര്‍വീസില്‍ വളരെപെട്ടെന്ന് തന്നെ ഡോ പല്‍പ്പു പേരെടുത്തു. 1894 മുതല്‍ 98 വരെയുള്ള കാലയളവില്‍ ഭ്രാന്താശുപത്രി, കുഷ്ഠരോഗാശുപത്രി, മെഡിക്കല്‍ സ്റ്റോര്‍ തുടങ്ങിയവയുടെ ചുമതലയും അദ്ദേഹത്തിന് ലഭിച്ചു. 1896-ല്‍ ബാംഗ്ലൂര്‍ നഗരത്തെ വിറപ്പിച്ച പ്ലേഗുബാധ വന്നപ്പോള്‍ സ്വന്തം ജീവന്‍ പോലും തൃണവല്‍കരിച്ചുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം അതിനെതിരെ പോരാടി. ശ്മശാനങ്ങളില്‍ വരെ അദ്ദേഹം ജോലിയെടുത്തു. ഇതോടെ രോഗം വരുമെന്ന ഭയന്ന് ക്യാമ്പിലുണ്ടായിരുന്ന ചിലര്‍ അദ്ദേഹത്തെ വധിക്കാന്‍ വരെ ശ്രമിച്ചതായി പറയുന്നു.
സീനിയര്‍മാരായിരുന്ന ഡോക്ടര്‍മാര്‍ പ്ലേഗിനെ ഭയന്ന് സേവനരംഗത്തുനിന്ന് ഒഴിഞ്ഞുമാറുകയാണുണ്ടായത. മരണപത്രം നേരത്തേ കൂട്ടി ഒപ്പിട്ട് അധികാരികള്‍ക്ക് സമര്‍പ്പിച്ചിട്ടാണ് അദ്ദേഹം കര്‍മനിരതനായത്. പ്ലേഗ് ക്യാമ്പില്‍ ദിനംപ്രതി ശരാശരി അമ്പത് വീതം മരണമുണ്ടായിരുന്നു. ചില ദിവസങ്ങളില്‍ നൂറ്റമ്പത് മരണംവരെ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ബെംഗളൂരുവില്‍ മാത്രം പതിനയ്യായിരം പേരാണ് പ്ലേഗ് മൂലം മരണമടഞ്ഞത്. ഡോ. പല്‍പ്പുവിന്റെ ക്യാമ്പില്‍നിന്ന് നോക്കിയാല്‍ എട്ട് ശ്മശാനങ്ങളില്‍ രാപകല്‍ ദേദമെന്യേ ശവം കത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത് കാണാമായിരുന്നു. ഡോ. പല്‍പ്പു നാട്ടിലുള്ള തന്റെ ഒരു സ്‌നേഹിതനയച്ച കത്തില്‍ ഇങ്ങനെ എഴുതി:-''എന്റെ ക്യാമ്പിന് ചുറ്റുമുള്ള എട്ടു ചുടലകളിലായി എട്ടു ശവങ്ങള്‍ ഇപ്പോള്‍ വെന്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഈ എട്ടു ശവങ്ങള്‍ വെന്തുകഴിഞ്ഞാല്‍ ഉടന്‍ ചിതയില്‍വെക്കത്തക്കവിധം നാല്‍പ്പത്തിമൂന്നു ശവങ്ങള്‍ കഴുകി തയ്യാറാക്കിവെച്ചിരിക്കുന്നു. കത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ശവങ്ങളുടെ മധ്യേ കാശിയിലെ ശ്മശാനത്തില്‍ ദണ്ഡുമൂന്നി നിന്നിരുന്ന ഹരിശ്ചന്ദ്ര മഹാരാജാവിനെപ്പോലെ അധികാര ദണ്ഡുമായി ഞാന്‍ നില്‍ക്കുന്നു. മനുഷ്യന്‍ എലികളെപ്പോലെ ചത്തുവീഴുകയും ജീവിതത്തെക്കാള്‍ അധികം മരണത്തെ പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കയും ചെയ്യുന്നു ബംഗളൂരു നഗരം. മരണം മരണവും ചുമതല ചുമതലയും''.
പ്ലേഗ് ശമിച്ചപ്പോള്‍ ഇന്ത്യന്‍ സര്‍ക്കാരിലെ സര്‍ജന്റ് ജനറലും സാനിറ്ററി കമ്മിഷണറും മൈസൂരു സന്ദര്‍ശിച്ചു സ്ഥിതിഗതികള്‍ വിലയിരുത്തി. ഡോ. പല്‍പ്പുവിന്റെ ക്യാമ്പുകള്‍ മറ്റ് ക്യാമ്പുകളെ അപേക്ഷിച്ച് മെച്ചപ്പെട്ടതും സുരക്ഷിതവുമാണെന്ന് അവര്‍ കണ്ടെത്തി. ഇതോടെ എല്ലാവരും അദ്ദേഹത്തെ വാഴ്ത്തി.ബ്രീട്ടിഷ് രാജ്ഞി ആഫ്രിക്കയിയിലേക്ക് ജോലി വാഗ്ദാനം നല്‍കി എങ്കിലും അദ്ദേഹം അത് സ്വീകരിച്ചില്ല. സ്തുത്യര്‍ഹമയ സേവനങ്ങള്‍ മാനിച്ച് മൈസൂര്‍ സര്‍ക്കാര്‍ അദ്ദേഹത്തെ വിദേശത്ത് ഉപരിപഠനത്തിനായി അയച്ചു. ഇംഗ്ലണ്ടിലെ റോയല്‍ ഇന്‍സ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടില്‍ അദ്ദേഹം പഠിച്ചു. പാരീസ്, ജര്‍മ്മനി, ജനീവ, റോം തുടങ്ങിയ യുറോപ്യന്‍ രാജ്യങ്ങളിലും അദ്ദേഹം ഒന്നരവര്‍ഷക്കാലം പഠനം നടത്തി. കേംബ്രിഡ്ജിലും, പാരീസിലെ പാസ്ചര്‍ ഇന്‍സ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിലും അദ്ദേഹം പ്രവര്‍ത്തിച്ചു. കേംബ്രിഡ്ജില്‍ നിന്ന് ഡിപ്ലോമ ഇന്‍ പബ്ലിക് ഹെല്ത്തും, ലണ്ടനില്‍ നിന്ന് എഫ്.ആര്‍.പി.എച്ച്. ബിരുദവും നേടി. ഇന്ത്യയില്‍ സാമാന്യം പ്രശസ്തനായിരുന്ന അദ്ദേഹത്തിന് വിദേശത്ത് നിരവധി ജോലി വാഗ്ദാനങ്ങള്‍ ലഭിച്ചു. എന്നാല്‍, അതെല്ലാം തിരസ്‌കരിച്ച് അദ്ദേഹം നാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി. അന്ന് വിദേശത്ത് ഉപരിപഠനം കഴിഞ്ഞ തിരുവിതാംകൂറുകാരനായ രണ്ടാമത്തെ വൈദ്യനായിരുന്നു ഡോ. പല്‍പ്പു. നീണ്ട 35 വര്‍ഷത്തെ പൊതുജനസേവത്തിനുശേഷം അദ്ദേഹം 1920ലാണ് വിരമിച്ചത്. വിരമിക്കുന്നത് തൊട്ടുമുമ്പും അദ്ദേഹം തിരുവിതാംകൂറിലേക്ക് വരാന്‍ ശ്രമം നടത്തിയിരുന്നു. പക്ഷേ ഇത്രയും യോഗ്യതയുണ്ടായിട്ടും ജാതി അദ്ദേഹത്തിന് വിലക്കായി.
ചരിത്രം തിരുത്തിയ മെമ്മോറിയലുകള്‍
പക്ഷേ ഒരു ഡോക്ടറേക്കാള്‍ പല്‍പ്പു സ്മരിക്കപ്പെടുന്നത്് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സാമൂഹിക പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളുടെ പേരിലാണ്. തിരുവിതാംകൂറില്‍ സര്‍ക്കാര്‍ ജോലിയില്‍ അധഃകൃതര്‍ക്ക് പ്രവേശനമില്ലാത്ത അവസ്ഥ മാറ്റിയെടുക്കാന്‍ അദ്ദേഹം നിരന്തരം പോരാടി. അഞ്ചുരൂപയില്‍ മേലെ ശമ്പളമുള്ള ഒരു ജോലിയും അക്കാലത്ത് ഈഴവര്‍ക്ക് ലഭിക്കുമായിരുന്നില്ല. താന്‍ ജനിച്ച മണ്ണിലെ ഈ അനീതിക്കെതിരെ പ്രവര്‍ത്തിക്കാന്‍ ഡോ പല്‍പ്പു തീരുമാനിച്ചു.
മെഡിക്കല്‍ സ്‌കൂളില്‍ തനിക്കു പ്രവേശനം നിഷേധിച്ചതിന്റേയും, ജ്യേഷ്ഠനും തനിക്കും ഉദ്യോഗം നിരസിച്ചത് എന്തടിസ്ഥാനത്തിലാണെന്നും ചോദിച്ച് അദ്ദേഹം തിരുവിതാംകൂര്‍ ദിവാന് പരാതി എഴുതി. ജാതിഭ്രാന്തന്‍മ്മാര്‍ കാട്ടുന്ന അനീതികള്‍ക്കെതിരെ പത്രമാധ്യമങ്ങളില്‍ അദ്ദേഹം നിരന്തരം എഴുതി. കേരളത്തിലെ പിന്നാക്കക്കാരുടെ ജീവിതം ദുസ്സഹമാക്കുന്ന സാമൂഹിക ദുരാചാരങ്ങളെ പരാമര്‍ശിച്ച് അദ്ദേഹം ഇന്ത്യയിലെ ഇംഗ്ലീഷ് ദിനപത്രങ്ങളില്‍ പല ലേഖനങ്ങളും എഴുതി. ഈഴവരുടെ അധഃസ്ഥിതിയെ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച് താന്‍ അയച്ച പരാതികളും, പത്രങ്ങളില്‍ താന്‍ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ലേഖനങ്ങളും ക്രോഡീകരിച്ച് അദ്ദേഹം 'കേരളത്തിലെ തിയ്യന്മാരോടുള്ള പെരുമാറ്റം' എന്ന പേരില്‍ പുസ്തകമാക്കി.
1885 മുതല്‍ 1924 വരെ ശ്രീമൂലം തിരുനാളായിരുന്നു തിരുവിതാംകൂര്‍ വാണിരുന്നത്. അക്കാലത്ത് പരദേശികളായ തമിഴ് ബ്രാഹ്‌മണര്‍ക്കായിരുന്നു ഉദ്യോഗം ലഭിച്ചിരുന്നത്. ഇതിനെതിരെ പല്‍പ്പും കൂട്ടരും നടത്തിയ പ്രക്ഷോഭം ചരിത്രമായി. 1890-ല്‍ നടന്ന ഈ പ്രക്ഷോഭത്തില്‍ നായര്‍, ഈഴവര്‍, മുസ്ലീങ്ങള്‍, ക്രിസ്ത്യാനികള്‍ തുടങ്ങി എല്ലാ ജാതിക്കാരും ഒരുമിച്ച് പങ്കെടുത്തു. തിരുവിതാംകൂര്‍ മഹാരാജാവിന് 1891-ല്‍ സമര്‍പ്പിച്ച മലയാളി മെമ്മോറിയല്‍ പിന്നോക്ക സമുദായങ്ങള്‍ക്ക് സാമൂഹിക നീതി ലഭ്യമാക്കുന്നതിനുള്ള ആദ്യത്തെ ഒന്നിച്ചുള്ള സാമൂഹിക മുന്നേറ്റമായിരുന്നു. ഡോ. പല്‍പ്പു മൂന്നാമനായി ഒപ്പുവെച്ച് സമര്‍പ്പിച്ച ഈ ഹരജി, സംസ്ഥാനത്തിനു പുറത്തുനിന്ന് വരുന്ന ദിവാന്‍മാര്‍ അവരുടെ നാട്ടുകാര്‍ക്ക് എല്ലാ സര്‍ക്കാര്‍ ജോലികളും നീക്കിവെക്കുന്നത് ചൂണ്ടിക്കാട്ടി. ഈഴവരുടെ ദുരവസ്ഥയും അവര്‍ക്ക്, ഏറ്റവും താഴെയുള്ള സര്‍ക്കാര്‍ ജോലികള്‍ പോലും നിഷേധിക്കുന്നതും ഈ മെമ്മോറിയല്‍ പ്രതിപാദിച്ചു. ഇതേ സമയത്ത് ഇങ്ങനെയുള്ള വിവേചനങ്ങള്‍ ഇല്ലാതിരുന്ന മലബാര്‍ സംസ്ഥാനത്ത് ഉയര്‍ന്ന ജോലികളും ഈഴവര്‍ക്ക് ലഭിക്കുന്നതും ഈ ഹരജിയില്‍ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി.
ഇതിനു മറുപടിയായി 1891 ഏപ്രില്‍ 21-നു സര്‍ക്കാര്‍ പറഞ്ഞത്, പൊതുവേ വിദ്യാഭ്യാസ നിലവാരം കുറഞ്ഞ ഈഴവര്‍ അവരുടെ പരമ്പരാഗത തൊഴിലുകളായ കൃഷി, കയര്‍ നിര്‍മ്മാണം, കള്ള് ചെത്തല്‍ എന്നിവ തുടര്‍ന്ന് ജീവിച്ചാല്‍ മതി എന്നതായിരുന്നു. ഈ മറുപടിയില്‍ ക്ഷുഭിതനായ ഡോ. പല്‍പ്പു, എഴുത്തുകളിലൂടെ ശകതമായി തിരിച്ചടിച്ചു. ഭൂരിപക്ഷം ജനങ്ങളോടുമുള്ള സര്‍ക്കാറിന്റെ, മനുഷ്യത്വമില്ലാത്ത പെരുമാറ്റം ഒഴിവാക്കുവാനുള്ള ഏക വഴി ഒത്തൊരുമിച്ചുളള പ്രതിഷേധമാണെന്ന് അദ്ദേഹം തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അദ്ദേഹം 'അധിക ഈഴവ സംഘടന' ഗ്രേറ്റര്‍ ഈഴവ അസോസിയേഷന്‍ എന്ന സംഘടന രൂപവത്കരിച്ചു. തിരുവനന്തപുരത്തു നടന്ന ആദ്യത്തെ സമ്മേളനത്തില്‍ 300-ല്‍ അധികം ആളുകള്‍ പങ്കെടുത്തു. ഉച്ചനീചത്വം ഒഴിവാക്കുവാനായി പതിനായിരം ഈഴവര്‍ ഒപ്പുവെച്ച ഒരു ഭീമഹര്‍ജ്ജി സര്‍ക്കാരിനു സമര്‍പ്പിക്കുവാന്‍ ഈ സമ്മേളനത്തില്‍ തീരുമാനമായി. ഡോ. പല്‍പ്പു ഒപ്പുകള്‍ ശേഖരിക്കുവാനായി മുന്നിട്ടിറങ്ങി.
1896 സെപ്റ്റംബര്‍ 3 നു സമര്‍പ്പിച്ച ഈ ഭീമഹര്‍ജ്ജിയാണ് 'ഈഴവ മെമ്മോറിയല്‍' എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നത്. തന്റെ സ്വന്തം കുടുംബത്തിന് ഈഴവരായതു കൊണ്ട് മാത്രം അനുഭവിക്കേണ്ടിവന്ന കഷ്ടപ്പാടുകളും ഈ ഹര്‍ജ്ജിയില്‍ അദ്ദേഹം വിവരിച്ചു. 1875- ല്‍ മൂന്ന് ശതമാനവും 1899 പന്ത്രണ്ട് ശതമാനവും ആയിരുന്നു അന്നത്തെ ഈഴവരില്‍ വിദ്യാഭ്യാസ യോഗ്യതയുള്ളവര്‍. ഇതിന് അനുപാതികമായ ഉദ്യോഗം ഇവര്‍ക്ക് ലഭിക്കാതെ പോയത് ജാതി കാരണമാണെന്ന് ഡോ പല്‍പ്പു സമര്‍ത്ഥിച്ചു.ഇംഗ്ലിഷ് വിദ്യാഭ്യാസ നിഷേധവും സ്‌കൂളില്‍ പോകാനുള്ള അവകാശത്തെ തടഞ്ഞുനിര്‍ത്തുന്നതും ജാതി കാരണമാണെന്ന് കൃത്യമായി ഈഴവമെമ്മോറിയലില്‍ പ്രഖ്യാപിക്കുന്നുണ്ട്. നാടാര്‍ സമുദായത്തിന്റെ പ്രശ്നങ്ങള്‍ മുന്നോട്ടുവച്ച മലയാളി മെമ്മോറിയല്‍ എന്ന ഹര്‍ജിയിലും ഇദ്ദേഹം പങ്കാളിയായിരുന്നു. സര്‍ക്കാര്‍ സര്‍വീസിലെ സെന്‍സസിനുവേണ്ടിയും ഡോ പല്‍പ്പുവാദിച്ചു. അങ്ങനെ നിരന്തരമായ പോരാട്ടമായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതം. ഇതൊകൊണ്ടുതന്നെയാണ് അദ്ദേഹം കേരള അംബേദ്ക്കര്‍ എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്നതും.
വിവേകാനന്ദനും നാരായണഗുരുവും
ബ്രിട്ടീഷ് നിയമസഭയുടെ ശ്രദ്ധ തിരുവിതാംകൂര്‍ സര്‍ക്കാരിന്റെ അനീതികളുടെ നേരെ കൊണ്ടുവരാനും അദ്ദേഹം ശ്രമിച്ചു. സ്വാമി വിവേകാനന്ദന്റ്‌റെ ശിഷ്യയായ സിസ്റ്റര്‍ നിവേദിതയുടെ ഒരു കത്തുമായി ഡോ. പല്‍പ്പു, ബാരിസ്റ്റര്‍ പിള്ളയെ ലണ്ടനിലേക്ക് അയച്ചു. ഇംഗ്ലണ്ടിലെത്തിയ അദ്ദേഹം ഇംഗ്ലീഷ് സാമാജികരിലൂടെ ഈ പ്രശ്നം ബ്രിട്ടീഷ് നിയമസഭയില്‍ അവതരിപ്പിച്ചു. ഉപരിപഠനത്തിനായി ലണ്ടനില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ ഡോ. പല്‍പ്പു, ബ്രിട്ടീഷ് നിയമസഭാംഗമായിരുന്ന ദാദാഭായി നവറോജിയിലൂടെ ബ്രിട്ടീഷ് നിയമസഭയില്‍ ഈഴവരുടെ സ്ഥിതിയെക്കുറിച്ച് ചോദ്യം ഉന്നയിപ്പിച്ചിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹായത്തോടെ ഇന്ത്യാ സെക്രട്ടറിക്ക് നിവേദവും നല്‍കി. ഇതിന്റെയൊക്കെ ഫലമായി ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണകൂടം തിരുവിതാംകൂറിലെ ഈഴവരുടെ സ്ഥിതിയെക്കുറിച്ച് അന്വേഷിച്ചു തുടങ്ങി.
ദേശീയ മുഖ്യധാരയിലെ പല നേതാക്കളുമായി ഡോ. പല്‍പ്പു അടുത്ത ബന്ധം പുലര്‍ത്തി. ഗാന്ധിജി , നെഹ്റു തുടങ്ങിയ ദേശീയ നേതാക്കള്‍ക്കും മറ്റും കേരളത്തിലെയും, ഇന്ത്യയിലെയും വിവിധ പ്രശ്നങ്ങള്‍ സംബന്ധിച്ച് ഡോ.പല്‍പ്പു കാലാകാലങ്ങളില്‍ അയച്ച കത്തുകള്‍, നിവേദനങ്ങള്‍ എന്നിവ വിലപ്പെട്ട രേഖകളാണ്. 3000 ത്തോളം പേജ് വരുന്ന അത്തരം രേഖകള്‍ ഡല്‍ഹിലെ നെഹ്റു മ്യൂസിയത്തില്‍ സൂക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്. സ്വാമി വിവേകാനന്ദന്‍, സരോജിനി നായിഡു എന്നിവര്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സുഹൃത്തുക്കളില്‍ ഉള്‍പ്പെടും. പലരും അദ്ദേഹത്തെ ഒരു ജാതിയുടെ വക്താവായി വിലയിരുത്തുമ്പോള്‍, സരോജിനി നായിഡു അദ്ദേഹത്തെ ഒരു മഹാനായ വിപ്ലവകാരി എന്നു വാഴ്ത്തി. സ്വാമി വിവേകാനന്ദന്‍ മൈസൂര്‍ സന്ദര്‍ശിച്ചപ്പോള്‍ അദ്ദേഹം സ്വാമിയെ ഒരു റിക്ഷയില്‍ ഇരുത്തി വലിച്ച് മൈസൂര്‍ നഗരം ചുറ്റിക്കാണിച്ചു. ഈ യാത്രയില്‍ വയ്ച്ചാണ് വിവേകാനന്ദന്‍ അദ്ദേഹത്തിനോട് ജനലക്ഷങ്ങളെ ആത്മീയവല്‍ക്കരിക്കാനും വ്യവസായവല്‍ക്കരിക്കാനും ആവശ്യപ്പെട്ടത്. ഭാരതത്തിലെ ഏതെങ്കിലും ആത്മീയ ഗുരുവുമൊത്ത് പ്രവര്‍ത്തിക്കുവാനും പല്‍പ്പുവിനെ ഉപദേശിച്ചു. ജനങ്ങളെ ആത്മീയവല്‍ക്കരിക്കുവാനും വ്യവസായവല്‍ക്കരിക്കുവാനുമായിരുന്നു ഇത് അദ്ദേഹത്തെ ശ്രീനാരായണ ഗുരുവിലേക്ക് കൂടുതല്‍ അടുപ്പിച്ചു.
ഡോ. പല്‍പ്പുവിന്റെ ആശയങ്ങളും കര്‍മ്മപരിപാടികളും ഗുരുവിന് ഇഷ്ടമായി. സാമൂഹികനീതി ലഭ്യമാക്കാനുള്ള പരിശ്രമത്തിന്റെ ഫലമായി 1903 മേയ് 15 ന് ഗുരുവിന്റെ ആശീര്‍വാദത്തോടെയും അനുഗ്രഹത്തോടെയും ശ്രീനാരായണധര്‍മ്മ പരിപാലന യോഗം ജന്മമെടുത്തു. ശ്രീനാരായണഗുരു സ്ഥിരാദ്ധ്യക്ഷനും, ഡോ.പല്‍പ്പു ഉപാദ്ധ്യക്ഷനും, കുമാരനാശാന്‍ സെക്രട്ടറിയുമായി യോഗം പ്രവര്‍ത്തനം ആരംഭിച്ചു. മൈസൂര്‍ സര്‍ക്കാരില്‍ നിന്നും വിരമിച്ച അദ്ദേഹം മലബാറിന്റെ വികസനത്തിനായി മലബാര്‍ എക്കൊണോമിക് യൂണിയന്‍ എന്ന സംരംഭം ആരംഭിച്ചു. ഈ സംരംഭത്തില്‍ നിന്നുള്ള ലാഭം പൊതുജനങ്ങളുടെ നന്മയ്ക്കായി അദ്ദേഹം വിനയോഗിച്ചു. കുമാരന്‍ ആശാന്‍, ടി.കെ. മാധവന്‍, സഹോദരന്‍ അയ്യപ്പന്‍, തുടങ്ങിയ പിന്നോക്ക സമുദായങ്ങളുടെ ഉന്നമനത്തിനായി പ്രവര്‍ത്തിച്ച സാമൂഹിക പരിഷ്‌കര്‍ത്താക്കള്‍ക്ക് ആശയങ്ങള്‍ പകര്‍ന്നത് ഡോ. പല്‍പ്പുവിന്റെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളാണ്. ഗുരുദേവന്റെ മരണത്തിനുശേഷം ചേര്‍ന്ന ആദ്യ എസ്ന്‍ഡിപിയോഗത്തില്‍ അധ്യക്ഷനായിരുന്നതും, ഡോ പല്‍പ്പുവാണ്. നേരത്തെ ഡോ പല്‍പ്പുവായിരുന്നു തന്റെ പിന്‍ഗാമിയായി ഗുരുദേവന്റെ മനസ്സിലുണ്ടായിരുന്നത് എന്നും പലരും എഴുതിയിരുന്നു.
ഡോ പല്‍പ്പുവിന് 28 വയസ്സുള്ളപ്പോള്‍ നാരായണഗുരുവിന്റെ സഹപാഠിയായിരുന്ന കൃഷ്ണന്‍ വൈദ്യന്റെ സഹോദരിയായിരുന്ന പി.കെ.ഭഗവതിയമ്മയെ വിവാഹം കഴിച്ചു. രണ്ട് പെണ്‍ മക്കളും മൂന്ന് ആണ്‍ മക്കളും ആ ദമ്പതിമാര്‍ക്ക് ഉണ്ടായി. ശ്രീ നാരായണ ഗുരുകുലത്തിന്റെ സ്ഥാപകനായ നടരാജ ഗുരു അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകനാണ്. ഇന്ത്യക്ക് സ്വാതന്ത്രം കിട്ടി വെറും മൂന്നു വര്‍ഷമേ ഡോ പല്‍പു ജീവിച്ചിരുന്നുള്ളൂ. 1950 ജനുവരി 25-നു അദ്ദേഹം അന്തരിച്ചു.
വാല്‍ക്കഷ്ണം: ഏറ്റവും ചുരങ്ങിയത് വെള്ളാപ്പള്ളി നടേശനെങ്കിലും മനസ്സിലാക്കണം ഡോ പല്‍പ്പുവിന്റെ ജീവിതം. ഇത്തരം മഹാമനീഷികള്‍ തുടങ്ങിയ ഒരു സംഘടന ഇന്ന് എവിടെയെത്തിയിരിക്കുന്നുവെന്നതും ചിന്ത്യം!
