മലപ്പുറം: ശരീരം മുഴുവൻ നുറുങ്ങുന്ന വേദനയിൽ ജീവിതം വിൽചെയറിൽ കഴിച്ചുകൂട്ടുന്നതിനിടയിലും നാലു ചുമരുകൾക്കിടയിൽ ഒതുങ്ങിക്കൂടാതെ വീൽ ചെയറിലിരുന്ന് സലീന നോട്ടുബുക്കിൽ കോറിയിട്ട വരികൾ സിനിമയാകാൻ പോകുകയാണ്. അടുത്തിടെ സലീന എഴുതിയ കോമഡി കഥയാണ് ടെലീ ഫിലീമാകുന്നത്. ഹനീഫ ഇരുമ്പുഴി അവതാരിക എഴുതിയ 100 പേജുള്ള തന്റെ പ്രണയ നോവൽ വെളിച്ചം കാണാൻ പോകുന്നതിന്റെ ത്രില്ലിലാണ് ഇപ്പോൾ സലീന.

എസ് എം എ രോഗം ബാധിച്ച് ശരീരം മുഴുവൻ നുറുങ്ങുന്ന വേദനയിൽ ജീവിതം തന്നെ നാലു ചുമരുകൾക്കുള്ളിൽ തളക്കപ്പെട്ട് ശാരീരിക വൈകല്യത്തെ വക വെക്കാതെ വീൽ ചെയറിലിരുന്ന് കഥാ പാത്രങ്ങൾക്ക് ജീവൻ നൽകിയാണ് മലപ്പുറം കൂട്ടിലങ്ങാടിയിലെ മുപ്പത്തി എട്ടുകാരി ഒട്ടുമ്മൽ സലീന ശ്രദ്ധേയയാകുന്നത്.

കാൽ നൂറ്റാണ്ട് കാലത്തെ ഇടവേളക്ക് ശേഷം വീടിന്റെ അകത്തളങ്ങളിലെ ചെറിയ ലോകത്തു നിന്നും പുറം ലോകത്തെ കാഴ്ചകൾ കാണാൻ സമാന ശേഷിക്കാരായവർ ക്കൊപ്പം നടത്തിയ വിനോദയാത്രയിൽ ലഭിച്ച അനുഭവങ്ങളാണ് തന്നിലെ ഒളിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന സർഗാത്മക ശേഷിയെ പുറത്തെടുത്ത് എഴുത്തിന്റെ ലോകത്തേക്ക് വഴി തെളിച്ചു കൊണ്ടുപോകാൻ സഹായകമായത്. കൂട്ടിലങ്ങാടി വാഴക്കാട്ടിരി പുല്ലേ ങ്ങൽ ചക്കാലക്കുന്നിലെ പരേതനായ ഒട്ടുമ്മൽ സെയ്തലവി യുടെയും കൗലത്തിന്റെയും അഞ്ച് മക്കളിൽ മൂന്നാമത്ത മകളാണ് സലീന. രണ്ട് സഹോദരന്മാരും രണ്ട് സഹോദരിമാരും ഉണ്ട്.

മലപ്പുറം ഗവ: മോഡൽ ഹൈസ്‌കൂളിൽ എട്ടാം ക്ലാസിൽ പഠിക്കുമ്പോഴാണ് കേരളത്തിൽ കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങിൽ ഏറെ ചർച്ച ചെയ്യപ്പെട്ട അപൂർവ്വ ജനിതക രോഗമായ സ്പൈ നൽ മസ്‌കുലാർ അസ്ട്രോഫി എന്നതിന്റെ മറ്റൊരു രൂപമായ സ്പൈനൽ മസ്‌കുലർ ഡിസ്‌ട്രോഫി ബാധിച്ച് ശരീരം തളർന്ന് കിടപ്പിലായത്. ഏഴാം ക്ലാസിൽ നിന്നാണ് ശരീരാവയവങ്ങളിൽ വേദന തുടങ്ങിയത്.സ്‌കൂളിലേക്ക് നടന്ന് പോകുമ്പോൾ ഇടക്കിടെ റോഡിൽ കുഴഞ്ഞ് വീഴുകയും വീണാൽ എഴുന്നേൽക്കാൻ പ്രയാസപ്പെടുകയും ചെയ്യും.ക്രമേണ ശരീരത്തിന്റെ എല്ലാ അവയവങ്ങൾക്കും ശേഷി കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞു വരികയായിരുന്നു. ആയുർവേദത്തിലും അലോപ്പതിയിലും നിരവധി ചികിത്സകൾ നടത്തിയെങ്കിലും രോഗം വർധിച്ചു വരികയല്ലാതെ ഫലമുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഒരു വർഷത്തിന് ശേഷം കോഴിക്കോട് മെഡിക്കൽ കോളേജിലെ വിദഗ്ധ പരിശോധനയിലാണ് മസ്‌കുലർ ഡിസ്ട്രോഫിയാണെന്ന് കണ്ടെത്തിയതും ഫിസിയോ തെറാപ്പി നടത്തുക എന്നതല്ലാതെ രോഗം ഭേദമാകില്ലെന്ന് ഡോക്ടർമാർ വിധിയെഴുതിയതും.

എട്ടാം ക്ലാസിലെത്തിയതോടെ സ്വന്തമായി വാഹനത്തിൽ പോകാനുള്ള സാമ്പത്തിക ശേഷിയില്ലാത്തതിന്റെ പേരിൽ പഠനം നിർത്തേണ്ടി വന്നു. കൂലിപ്പണിക്കാരനായിരുന്ന പിതാവിന്റെ തുഛമായ വരുമാനത്തിന്റെ എറിയ പങ്കും സലീനയുടെ ചികിത്സക്കായാണ് ചിലവഴിച്ചത്. ദാരിദ്ര്യവും കുടുംബത്തിന്റെ ഭാരവും ചികിത്സാ ചിലവുമെല്ലാം കൂടി വരുത്തിയ ബാധ്യത യിൽ സ്വന്തമായി സ്ഥലമോ വീടോ ഇല്ലാതെ വാടക വീട്ടിൽ താമസിക്കുന്നതിനിടെ ഒമ്പതു വർഷം മുമ്പ് പിതാവ് മരണപ്പെട്ടു. നാട്ടുകാരുടെയും സന്നദ്ധ സംഘടനകളുടെയും സഹായത്തിൽ നിർമ്മിച്ച വീട്ടിലാണ് ഇപ്പോൾ താമസം . ഇപ്പോഴും ചികിത്സ തുടർന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയും അനുബന്ധ രോഗങ്ങളാൽ ഇടക്കിടെ ആശുപത്രിയിൽ അഡ്‌മിറ്റാകുകയും ചെയ്യുന്നു. ആദ്യമൊക്കെ പരസഹായത്തോടെ നടക്കാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നുവെങ്കിലും കഴിഞ്ഞ ആറു വർഷമായി വീൽചെയറിന്റെ സഹായത്തോടെ യാണ് ജീവിക്കുന്നത്.

പഞ്ചായത്തിന്റെ പരിരക്ഷാ പദ്ധതിയുടെ ഭാഗമായി പ്രാഥമികാരോഗ്യ കേന്ദ്രത്തിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ മൂന്ന് തവണ നടത്തിയ കോട്ടക്കുന്ന് സന്ദർശനം ഒഴിച്ചാൽ സലീനയുടെ ജീവിതം നാല് ചുമരുകളുടെ അകത്തളങ്ങളിൽ മാത്രമായിരുന്നു. പുറം ലോകവുമായി ഒരു ബന്ധവും ഇല്ലാതിരിക്കുമ്പോഴാണ് 'ചേർത്ത് നിർത്താൻ ' എന്ന വളണ്ടിയർ വാട്സ്ആപ് കൂട്ടായ്മയിൽ അംഗമാകുന്നത്.ഈ കൂട്ടായ്മയിൽ ആദ്യമായി വയനാട്ടിലേക്ക് നടത്തിയ വിനോദ യാത്രയാണ് സലീനയുടെ ജീവിതത്തിലെ നിർണ്ണായകമായ വഴിത്തിരിവായി മാറുന്നത്. യാത്രക്ക് ശേഷം വള ണ്ടിയേഴ്സിന്റെ നിർബന്ധ പ്രകാരമാണ് യാത്രാനുഭവങ്ങളെക്കുറിച്ച് കുറിപ്പ് എഴുതാൻ തുടങ്ങിയത്. അതിന് മുമ്പ് വായനാ ശീലം ഉണ്ടെങ്കിലും എഴുതാറുണ്ടായിരുന്നില്ല. വീടിന്റെ അകത്തളങ്ങളിൽ ഇരുന്ന് ദൈവം തനിക്ക് ഒരു കഴിവു പോലും തന്നില്ലല്ലോ എന്ന് പലപ്പോഴും ചിന്തിക്കുമായിരുന്നു.

വയനാട് യാത്രക്ക് ശേഷം പിന്നീട് പല സ്ഥലങ്ങളിലേക്കും ഈ കൂട്ടായ്മയിലൂടെ വിനോദ യാത്രകൾ നടത്തി. യാത്രകൾക്ക് ശേഷമെല്ലാം പോയ യാത്രയെ കുറിച്ച് അനുഭവ കുറിപ്പുകൾ എഴുതുക പതിവായി. ഈ കുറിപ്പുകൾ വാട്സപ്പ് ഗ്രൂപ്പിൽ ഷെയർ ചെയ്യാനും തുടങ്ങിയതോടെ പല കോണുകളിൽ നിന്നും അഭിനന്ദനങ്ങൾ വരാൻ തുടങ്ങി. രണ്ട് വർഷം മുമ്പ് സലീനയുടെ എഴുത്തുകൾ കണ്ട മങ്കടയിലെ പാലിയേറ്റിവ് പ്രവർത്തകനായ നൗഷാദ് ചേരിയത്തിന്റെ നിർബന്ധപൂർവ്വമായ പ്രരണയും പ്രോത്സാഹനവുമാണ് കഥയെഴുത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നതിന് പ്രചോദനമായത്.

ആദ്യമായി കണ്ണീർ പാടം എന്ന നോവൽ എഴുതിയെങ്കിലും ശാരീരിക അവശത കാരണം അത് പാതി വഴിയിൽ നിർത്തേണ്ടി വന്നു. ഒരു ഇടവേളക്ക് ശേഷം 'സുറുമി യുടെ സ്വന്തം ഇബ്നു ' എന്ന നോവൽ എഴുതി. ഇത് പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നതിന് അച്ചടിയിലാണ്. ഇപ്പോൾ രണ്ട് നോവൽ കൂടി എഴുതി തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. കൂടെ നിരവധി ചെറുകഥകളും എഴുതി. ഭിന്നശേഷിക്കാരുടെയും പാലിയേറ്റീവ് കൂട്ടായ്മകളുടെയും വിവിധ കഥയെഴുത്ത് മത്സരങ്ങളിൽ പങ്കെടുത്ത് വിജയിക്കുകയും സമ്മാനങ്ങൾ ലഭിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.