ന്യൂജെന്‍ സിനിമയില്‍ അമ്മയെവിടെ എന്ന ചോദ്യത്തിന് ഇതാ ഉത്തരം; ഒപ്പം വാടക ഗര്‍ഭധാരണവും വിഷയമാവുന്നു; കഥയും സംവിധാനവുമാണ് ഹീറോ; ഇമോഷനൊപ്പം സസ്പെന്‍സും; സ്വിമ്മിങ് പൂളില്‍ കുളിക്കുന്നവര്‍ക്ക് കാട്ടുചോലയിലെത്തിയതിന്റെ സുഖം; അം അഃ ചേര്‍ത്ത് പിടിക്കേണ്ട ഒരു സിനിമ
'അമ്മയെവിടെ, പെങ്ങളെവിടെ, ശക്തമായ സ്ത്രീ കഥാപാത്രങ്ങളെവിടെ'?ഭ മലയാളത്തിലെ നവതരംഗ സിനിമകളെ വിലയിരുത്തുമ്പോള്‍ പല നിരൂപകരും വിലപിക്കാറുള്ളത്, നമ്മുടെ ചലച്ചിത്രലോകം പരുഷസൗഹൃദങ്ങള്‍ മാത്രമുള്ള ഏകശിലാപാളിയായിപ്പോയി എന്നാണ്. അവിടെ അമ്മയും മുത്തശ്ശിയുമൊന്നുമില്ല എന്ന് വിലപിക്കുന്നവര്‍ക്കുള്ള ശക്തമായ മറുപടിയാണ്, കവിപ്രസാദ് ഗോപിനാഥിന്റെ തിരക്കഥയില്‍, തോമസ് സെബാസ്റ്റ്യന്‍ സംവിധാനംചെയ്ത അം അഃ എന്ന ചിത്രം. സ്ഥിരമായി സിമ്മിങ് പൂളില്‍ കുളിക്കുന്ന ഒരാള്‍, ഒരു ദിവസം മനോഹരമായ ഒരു കാട്ടുചോലയില്‍ കുളിച്ചാല്‍ കിട്ടുന്ന അനുഭൂതി എന്തായിരിക്കും. ചര്‍വിത ചര്‍വണം ചെയ്യപ്പെട്ട, ഡയലോഗ്പോലും മനസ്സിലാവാത്ത, വര്‍ത്തമാനകാലമേതാണ് ഭൂതകാലമേതാണ് എന്ന് തിരിയാത്ത എഡിറ്റിങ്ങിന്റെ കുഴമറിച്ചിലുള്ള, ന്യൂജന്‍ പടങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ അംഅ: ഒരു കുളിര്‍തെന്നല്‍പോലെ വേറിട്ട് നില്‍ക്കുന്നു!
എന്നുവെച്ച് ഒരു പഴഞ്ചന്‍ സിനിമയല്ല ഇത്. ഒരു ഫീല്‍ഗുഡ് മൂവി ഇമോഷണല്‍ ഡ്രാമ എന്ന് തോന്നിപ്പിച്ച് തുടങ്ങുന്ന ചിത്രം, വളരെ പെട്ടെന്നുതന്നെ ഒരു സസ്പെന്‍സ് മൂവിയിലേക്ക് മാറുന്നു. ഒരു സെക്കന്‍ഡുപോലും ബോറടിപ്പിക്കാതെ ചടുലമായ രീതിയില്‍ പടം കൊണ്ടുപോകാന്‍ സംവിധായകന് കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. മാതൃത്വത്തിന്റെ മഹത്വം വെളിപ്പെടുത്താന്‍ ഉതകുന്ന രീതിയിലുള്ള സോദ്ദ്യേശ്യ കുടുംബചിത്രമൊന്നുമല്ല ഇത്. ഉരുകിത്തിളയ്ക്കുന്ന മനുഷ്യജീവിതങ്ങള്‍ തന്നെയാണ്, ചിത്രത്തിന്റെ കാതല്‍.
ദരരഥം തൊട്ട് കണ്ട വാടക ഗര്‍ഭധാരണം
ഇടുക്കിയിലെ വന്യമായ മലയോര ജീവിതത്തിലുടെയാണ് ചിത്രം കടന്നുപോവുന്നത്. മൂലമറ്റത്തെ, കൊടം മലയും വനവുമുള്ള ഇപ്പോള്‍ ജനം ഒഴിഞ്ഞുപോവുന്ന കവന്തയിലെ റോഡ് പണിയ്ക്കായി വരുന്ന സൂപ്പര്‍വൈസര്‍ സ്റ്റീഫനാണ് ( ചിത്രത്തില്‍ ദിലീഷ് പോത്തന്‍) കേന്ദ്ര കഥാപാത്രം. അവിടുത്തെ പഞ്ചായത്ത് മെമ്പാറാണ് ( ചിത്രത്തില്‍ ജാഫര്‍ ഇടുക്കി) സ്റ്റീഫന്റെ സഹായി. റോഡുപണിക്കുള്ള ആളെ കിട്ടാന്‍ വേണ്ടി അവര്‍ ആ നാട്ടില്‍ അലയുകയാണ്. അങ്ങനെ അവിടുത്തെ ജീവിതങ്ങളെ സ്റ്റീഫന്‍ പഠിക്കുന്നു. നാട്ടില്‍ അധികമാരോടും അടുപ്പമില്ലാതെ കഴിയുന്ന അമ്മിണിയുടേയും ( ചിത്രത്തില്‍ ദേവദര്‍ശിനി) മകളുടേയും ജീവിതത്തിലേക്ക് സ്റ്റീഫന്‍ എത്തുന്നതോടെ ചിത്രം മറ്റൊരു ട്രാക്കിലേക്ക് മാറുന്നു.
കഥതുടങ്ങി അരമണിക്കുര്‍ കഴിയുമ്പോഴേക്കും തന്നെ പ്രേക്ഷകര്‍ക്ക് പിടികിട്ടും സ്റ്റീഫന്‍ റോഡ് പണിക്ക് വന്നതല്ലെന്ന്. പിന്നീട് അങ്ങോട്ട് ഒരു സസ്പെന്‍സ് മോഡ് ഓണ്‍ ആവുകയാണ്. അത് കണ്ടുതന്നെ അറിയണം. അടുത്ത കാലത്ത് മലയാളികള്‍ക്കിടയിലും ഏറെ സുപരിചിതമായ വാക്കാണ് സറോഗസി അഥവാ വാടക ഗര്‍ഭധാരണം. മോഹന്‍ലാലിന്റെ ദശരഥം സിനിമയില്‍ ഇത് നാം കണ്ടതാണ്. ഈ ചിത്രത്തില്‍ അതിന്റെ മറ്റൊരു വേര്‍ഷന്‍ കാണാം.
സമകാലീന മലയാള സിനിമയില്‍ പതിവായ ഗിമ്മിക്കുകള്‍ ഒന്നും തന്നെ ഈ ചിത്രത്തിലില്ല. എഡിറ്റിങ്ങിന്റെ കോലാഹലമില്ല, സംഗീതത്തിന്റെ പാന്‍ഡമോണിയമില്ല. പ്രകൃതിയും കഥയും തമ്മില്‍ ഇത്രയേറെ ചേരുന്ന ഒരു കഥ അടുത്തകാലത്തൊന്നും കണ്ടിട്ടില്ല. നഗരകേന്ദ്രീകൃതമായ സിനിമകള്‍ക്കിടയില്‍ വല്ലാത്ത ഒരു ആശ്വാസമാണ് ഇത് നല്‍കുന്നത്.
കോഴിക്കോട് ജയരാജും, ജാഫര്‍ ഇടുക്കിയും
ദിലീഷ് പോത്തന്‍ എന്ന നടനെ സംബന്ധിച്ച് തീര്‍ത്തും അനായാസമായി ചെയ്യാന്‍ കഴിയുന്ന കഥാപാത്രമാണിത്. അഭിനയിച്ച് തകര്‍ക്കാന്‍ പറ്റിയ മുഹൂര്‍ത്തങ്ങളുള്ള കഥാപാത്രമല്ല അത്. പക്ഷേ ഉള്ളത് അദ്ദേഹം വൃത്തിയിലും വെടിപ്പിലും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഈ ചിത്രത്തില്‍ നായികയാണ് നായകന്‍! അമ്മിണിയമ്മയായെത്തിയ ദേവദര്‍ശിനിയുടെ പ്രകടനം ഉജ്ജ്വലമായിട്ടുണ്ട്. നായികയായുള്ള മലയാളത്തിലേക്കുള്ള ആദ്യവരവ് ദേവദര്‍ശിനി പൊളിച്ചു എന്ന് പറയാം. കോഴിക്കോട് ജയരാജിന്റെ ആശാന്‍ എന്ന കഥാപാത്രമാണ് ഈ ചിത്രത്തിലെ മാന്‍ ഓഫ് ദി മാച്ച്. നിഗൂഢത ഒളിച്ചിപ്പുവെച്ച അന്ധ കഥാപാത്രമായി അദ്ദേഹം തകര്‍ക്കുന്നു. അതുപോലെ ശ്രുതി ജയന്റെ വേഷവും തിയേറ്റര്‍ വിട്ടാലും നമ്മുടെ ഉള്ളില്‍ നൊമ്പരമാണ്.
താന്‍ ഒരു റെയറസ്റ്റ് ഓഫ് റെയര്‍ പീസാണെന്ന് ജാഫര്‍ ഇടുക്കി ഈ പടത്തിലും തെളിയിക്കുന്നു. ശബ്ദം കൊണ്ടാണ് ജാഫറിന്റെ കളി. ആ സൗണ്ട് മോഡുലേഷന്‍ ഉണ്ടാക്കുന്ന ഇംപാക്റ്റ് ഒന്ന് വേറെതന്നെയാണ്. അവിടുത്തെ ഒരു അമ്പലത്തിലെ ദേവിയെക്കുറിച്ച് 'അമ്മേ' എന്ന് വിളിച്ചുള്ള ജാഫറിന്റെ ഒരു ഡയലോഗ് ഉണ്ട്. അതുപോലെ പൂഴയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് ഉറങ്ങിക്കൊള്ളാന്‍ ദിലീഷ് പോത്തന്റെ കഥാപാത്രത്തോട് പറയുന്ന രംഗം. ഇവിടെയൊക്കെ ജാഫര്‍ ഉണ്ടാക്കുന്ന ഒരു വൈബ് ഉണ്ട്. കുതിരവട്ടം പപ്പുവൊക്കെയാണ് മുമ്പ് ഇങ്ങനെ നടിക്കാറുള്ളത്. നവാസ് വള്ളിക്കുന്ന്, അലന്‍സിയര്‍, ടി.ജി.രവി, അനുരൂപ്, കബനി എന്നിവരും മികച്ച പ്രകടംതന്നെ കാഴ്ച വെച്ചിട്ടുണ്ട്. അതുപോലെ ശ്രുതി ജയന്റെ അമ്മയുടെ കഥാപാത്രം. അതും നമ്മെ വേട്ടയാടും.
ശരിക്കും ഇംഗ്ലീഷ് സിനിമകളിലുള്ളതുപോലെയാണ് ചിത്രത്തിന്റെ ക്യാമറവര്‍ക്ക്. ഏരിയല്‍ ഷോട്ടുകളും, കാട്ടാറിന്റെയും കാനനത്തിന്റെയുമൊക്കെ ഭംഗി നമ്മെ കൊതിപ്പിക്കും. ശരിക്കും മുലമറ്റം കാടുകളില്‍ നാം പെട്ടുപോയതുപോലുള്ള ഒരു അനുഭൂതി. ഗോപി സുന്ദറിന്റെ ഗാനങ്ങളും ശരിക്കും സുന്ദരമാണ്. പടത്തിന്റെ ലളിതസുന്ദരമായ മൂഡിന് ചേര്‍ന്ന രീതിയിലാണ് മ്യൂസിക്ക് നീങ്ങുന്നത്. 'അം അഃ എന്ന പേരുതന്നെയാണ് ചിത്രത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രത്യേകത. സംസാരവൈകല്യമുള്ള ഒരു കുട്ടിയുടെ കഥ പറഞ്ഞ് തുടങ്ങുന്ന ചിത്രം, അമ്മ എന്ന വാക്കിന്റെ പൂര്‍ണ്ണത കണ്ടെത്തിയാണ് അവസാനിക്കുന്നത്.
ചിത്രത്തിന്റെ ഒരു പ്രധാന മൈനസായി തോന്നിയത്, അതിന്റെ പ്രവചനത്മകതയാണ്. ഇത് ഇങ്ങനെയേ അവസാനിക്കൂവെന്ന് ചിത്രം പകുതിയാവുമ്പോള്‍ തന്നെ നമുക്ക് പിടികിട്ടും. രണ്ടാം പകുതിയില്‍ കുറച്ചുകൂടി സംഭവങ്ങള്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്താമായിരുന്നുവെന്ന് തോന്നി. കുട്ടിയെയും കൊണ്ട് അമ്മ രാത്രി കൊടും മലയിറങ്ങിവരുന്നതൊക്കെ ഓവറായിപ്പോയതായും തോന്നി. പക്ഷേ മൊത്തത്തിലെടുത്താല്‍ കാണ്ടേ സിനിമ തന്നെയാണിത്.
വാല്‍ക്കഷ്ണം: താരബാഹുല്യമില്ലാത്ത ഇത്തരം കൊച്ചു ചിത്രങ്ങള്‍ക്ക് തീയേറ്ററില്‍ ആളുകയറണമെങ്കില്‍ നന്നായി മാര്‍ക്കറ്റ് ചെയ്യപ്പെടണം. അവിടെയാണ് ഈ ചിത്രം പരാജയപ്പെട്ടുന്നത്. ഇതിന്റെ അണിയറ ശില്‍പ്പികള്‍ക്ക് ചിത്രത്തെ മാര്‍ക്കറ്റ്ചെയ്യാന്‍ കഴിയുന്നില്ല.