ജാക്കിചാൻ കഴിഞ്ഞാൽ ലോകത്തിൽ എറ്റവും കൂടുതൽ ആരാധകരുള്ള എഷ്യൻ താരം. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ജനപ്രീതിയുള്ള ചലച്ചിത്ര നടന്മാരെ തെരഞ്ഞെടുക്കാൻ ടൈം മാഗസിൻ നടത്തിയ സർവേയിൽ, ആദ്യ പത്തിലെത്തിയ ഒരേ ഒരു ഇന്ത്യാക്കാരൻ. അതാണ് തമിഴകത്തിന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട സ്റ്റെൽ മന്നൻ. അമിതാബച്ചനോ, ചിരഞ്ജീവിക്കോ, എം.ജി.ആറിനോ ഒന്നും തന്നെ, ശിവാജി റാവു ഗെയ്ക്ക്വാദ് എന്ന മഹാരാഷ്ട്രക്കാൻ, ഇന്ത്യയിൽ ഉയർത്തിവിട്ട ചലച്ചിത്ര തരംഗത്തിന് ഒപ്പമെത്താനായിട്ടില്ല. ഈ 70ാം വയസ്സിലും രജനീകാന്ത് ലോകമെമ്പാടുമുള്ള സിനിമാപ്രേമികളുടെ കണ്ണിലുണ്ണിയാണ്.

ഒന്നോർത്താൽ ലോകത്തിലെ എട്ടാമത്തെ അത്ഭുദമാണ് രജനീകാന്ത്. മാന്ത തൊലിപൊളിച്ചതുപോലുള്ള കറുത്ത മെലിഞ്ഞ ശരീരവുമായി, പൂവമ്പഴപോലെത്തെ നടീനടന്മാർക്ക് ഇടയിലൂടെ വളർന്ന് താര രാജാവ് ആവുക. കമൽഹാസൻ കത്തി നിൽക്കുന്ന സമയത്താണ്, വില്ലനായി വന്ന് ക്രമേണെ രജനി തമിഴ് മക്കളുടെ എല്ലാമെല്ലാമായത്. ക്ലാസ് ചിത്രങ്ങൾ കമലിനും മാസ് ചിത്രങ്ങൾ രജനിക്കും. അതായിരുന്നു പിന്നീട് കോടമ്പോക്കം ചിത്രങ്ങളുടെ കോമ്പിനേഷൻ.

2002ൽ ഇറങ്ങിയ ബാബ എന്ന ചിത്രം പരാജയപ്പെടുന്നതുവരെ മൂന്ന് പതിറ്റാണ്ടുകാലം രജനീകാന്തിന്റെ ഒരു ചിത്രംപോലും നഷ്ടമായിരുന്നില്ല! നോക്കണം, ലോകത്തിലെ ഏത് നടനുണ്ട് ഇത്രയും മിനികം ഗ്യാരണ്ടി. ബാബ പൊളിഞ്ഞിട്ടും രജനി ചെയ്തത്, മുഴവൻ വിതരണക്കാരെയും തന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചുവരുത്തി മുടക്കുമുതലും ഒരു രുപ ലാഭവും കൊടുത്ത് വിടുകയായിരുന്നു. എന്നാൽ ഈ ബോക്സോഫീസ് ഉറപ്പ് പിന്നീട് നിലനിർത്താൻ അദ്ദേഹത്തിന് കഴിഞ്ഞില്ല. 2010ൽ ഇറങ്ങിയ ശങ്കറിന്റെ ബ്രഹാമാണ്ഡ ചിത്രം എന്തിരൻ ആണ് രജനിയൂടെ അവസാനത്തെ മെഗാഹിറ്റ്. അതിനുശേഷം ഇറങ്ങിയ റാണയും, കബാലിയും വിജയമായിരുന്നെങ്കിലും, ലിംഗയും, കോച്ചടയാനും, കാലയും, എന്തിരൻ 2.0യും ഒന്നും പ്രതീക്ഷിച്ച വിജയങ്ങൾ ആയില്ല. അവസാനം 2019 ൽ ഇറങ്ങിയ പേട്ടയും വിജയമായെങ്കിലും ഒരു രജനി ചിത്രത്തിന് തീർക്കാൻ കഴിയുന്ന രീതിയിൽ മെഗാഹിറ്റ് ആയില്ല.

മിക്കാവാറും ദീപാവലിക്ക് ഒരു രജനിപ്പടം കണ്ട് ആഘോഷിക്കുക എന്ന തമിഴ്മക്കളുടെ വർഷങ്ങളായി ഉറച്ചുപോയ ശീലമാണ്. ഇത്തവണ കോവിഡ് അടച്ചിടലിന്ശേഷം തീയേറ്ററുകൾ തുറക്കുമ്പോൾ ഇറങ്ങുന്ന രജനി ചിത്രം അണ്ണാത്ത, തകർക്കുമെന്നാണ് ഏവരും കരുതിയത്. പക്ഷേ അണ്ണാത്തെ ഒരു നനഞ്ഞ പടക്കാമായിപ്പോയി. രജനി എന്ന വലിയതാരം വല്ലാതെ താഴോട്ടുപോകുന്ന അവസ്ഥയാണ് കാണാൻ കഴിയുന്നത്. മമ്മൂട്ടിയെപ്പോലെ 70 വയസ്സ് കഴിഞ്ഞ രജനിക്ക് ഇനിയൊരു അങ്കത്തിന് ബാല്യമുണ്ടോ എന്ന ചോദ്യവും അണ്ണാെത്ത ഉയർത്തുന്നു. നാലുപതിറ്റാണ്ട് തമിഴകത്തെ പിടിച്ചുകുലുക്കിയ രജനി യുഗത്തിന്റെ അവസാനമാണോ ഈ ചിത്രം! അനാരോഗ്യം കാരണം രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടിയെന്ന ആശയം രജനി മാറ്റിവെച്ച് കഴിഞ്ഞതും ഓർക്കണം.

ഇത് ഒരു സാംസ്കാരിക കുറ്റകൃത്യം

ജുറാസിക്ക് യുഗത്തിലെ ഒരു ദിനോസർ ആധുനിക നഗരത്തിൽ എത്തിയാൽ എങ്ങനെയുണ്ടാവുമെന്ന ചോദ്യം ചോദിച്ചത് എഴുത്തുകാരൻ ഒ.വി വിജയനാണ്. കാലത്തിന് അനുസരിച്ച് മറാൻ കഴിയാത്ത കമ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടികളെ വിമർശിക്കുമ്പോഴാണ് അദ്ദേഹം ഈ പ്രയോഗം നടത്തിയത്. അത് ഈ രജനി പടത്തിനും നന്നായി ചേരുമെന്ന് തോനുന്നു. 70കളുടെ അവസാനവും 80കളിലും വേലക്കാരൻ, പഠിക്കാത്തവൻ, തുടങ്ങിയ എത്രയോ സിനിമകളിൽ നാം കണ്ട ഇമോഷണൽ ഡ്രാമയും, നിരവധി സിനിമകളിൽ രജനി ചെയ്ത അധോലോക ആക്ഷനും മിക്സ് ചെയ്ത് ഒരു പുതിയ പടം പടച്ചുവിട്ടിരിക്കുന്നു. ഒറ്റവാക്കിൽ പറയട്ടെ, സിരുത്തൈ ശിവയുടെ ഈ ചിത്രത്തിൽ ഓർമ്മയിൽ നിൽക്കുന്ന ഒരു സീൻ പോലും ഇല്ല. രജനിയെ ഈ രീതിയിൽ വിഡ്ഡിവേഷം കെട്ടിച്ച സംവിധായകനെ ആരാധകർ കൈയേറ്റം ചെയ്യാനും നല്ല സാധ്യതയുണ്ട്.

തുടക്കം മുതൽ ഒടുക്കംവരെ അരോചക രംഗങ്ങൾ. തറ വളിപ്പ് കോമഡികൾ. രജനി ഊതിയാൽ വില്ലന്മാർ പറക്കുകയാണ്. ചിലരെ എടുത്ത് പതിവുപോലെ വിളക്കുകാലിലേക്കും ട്രാൻസ്ഫോർമറിന് മുകളിലേക്കുമൊക്കെ എറിഞ്ഞുകൊല്ലുന്നു. വാഹനങ്ങൾക്ക് ബോംബ്വെച്ച് ആകാശത്തേക്ക് പറത്തുന്നു. നൂറ് വില്ലന്മാരെ ഒറ്റക്ക് അടിച്ച് പപ്പടമാക്കുന്നു. ആഹാ, എത് നൂറ്റാണ്ടിലെ പടമാണിത്!

ഇത്തരം നമ്പറുകൾ ഒക്കെയായിരുന്നു 70കളുടെ അവസാനവും 80കളിലും രജനിയെ സൂപ്പർ സ്റ്റാർ ആക്കിയത്. രജനിയും വില്ലനുമായി അടികൂടുമ്പോൾ സ്‌ക്രീനിലേക്ക് കത്തി എറിഞ്ഞുകൊടുത്ത്, താരത്തെ സഹായിക്കാൻ തോന്നിയ തമിഴന്റെ കഥയൊക്കെ നാം ഏറെ കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ഒരുകാലത്ത് താൻ വിജയപ്പിച്ച നമ്പറുകൾ പുതിയ കാലത്ത് കുപ്പിയെന്ന് മാറ്റി വീണ്ടും ഇറക്കിയാൻ എന്തു പറ്റും. കാലം വല്ലാതെ മാറിപ്പോയത് രജനീകാന്തും കൂട്ടരും അറിഞ്ഞിട്ടല്ല എന്ന് തോനുന്നു. ജയ് ഭീമും, അസുരനും, കർണ്ണനും അടക്കമുള്ള ഒന്നാന്തരം ചിത്രങ്ങളുമായി തമിഴ് സിനിമ വേറിട്ട വഴിയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുമ്പോഴാണ്, പഴയ പാണ്ടിപ്പടമെന്നും അണ്ണാച്ചിപ്പടമെന്നം മലയാളികൾ, അൽപ്പം വംശീയ ചുവയോടെ പരിഹസിച്ചിരുന്ന ചിത്രങ്ങളുമായി തമിഴ് സിനിമാ വ്യവസായത്തിന്റെ തലതൊട്ടപ്പൻ തന്നെ വരുന്നത്. ആ നിലക്ക് നോക്കുമ്പോൾ ഒരു സർഗാത്മക കുറ്റകൃത്യം കൂടിയാണ് ഈ ചിത്രം.

തമിഴകത്തിന്റെ മോറൽ ബ്രാൻഡ് അംബാസിഡർ കൂടിയാണ് രജനി. അതുകൊണ്ടുതന്നെ കമൽഹാസനെപ്പോലെ വൈവിധ്യമുള്ള വേഷങ്ങൾ രജനിക്ക് കിട്ടിയിട്ടുമില്ല.( സത്യത്തിൽ കൊമേർഷ്യൽ സിനിമയുടെ കൂട്ടിൽ അടക്കപ്പെട്ട നടനാണ് രജനി. ദളപതിയടക്കം എതാനും ചിത്രങ്ങളിൽ മാത്രമാണ് അദ്ദേഹത്തിന് അഭിനയിക്കാൻ തക്ക റോളുകൾ തന്നെ കിട്ടിയത്. ബാക്കിയുള്ളതെല്ലാം മാസിനും മാർക്കറ്റിനും വേണ്ടിയാണ്.) പാരമ്പര്യ യഥാസ്ഥിതകത്തെയും, കുടുംബബന്ധങ്ങളെയും സ്റ്റാറ്റസ്‌ക്കോ നിലനിർത്തുന്ന പണി ഈ പടത്തിലും രജനി എടുക്കുന്നുണ്ട്.

കുട്ടികൾ എഴുതുന്ന ഗുണപാഠ കഥപോലെ

ഒരിടത്ത് ഒരിടത്ത് ഒരു രാജാവ് ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി ഒടുവിൽ ദുഷ്ടന്മാരെയെല്ലാം അമർച്ചചെയ്ത് അവർ സസുഖം ജീവിച്ചുവെന്ന് പറഞ്ഞ് അവസാനിക്കുന്ന കുട്ടികൾക്കുള്ള കഥയില്ലേ. അതുപോലെയുണ്ട് കോടികൾ ചെലവിട്ട് എടുത്ത അണ്ണാത്തെ എന്ന ചിത്രത്തിന്റെ കഥ. ബാലരമയിലെ കഥകൾക്കുപോലുമുണ്ട് ഇതിനേക്കാൾ നിലവാരം. കൊൽക്കൊത്തയിലാണ് ചിത്രം തുടങ്ങുന്നത്. അവിടുത്തെ ന്യൂസ് ചാനലുകളിൽ എല്ലാം ഒരേ ഒരു ചോദ്യമാണ്. ആരാണ് ഈ അണ്ണാത്തെ. കൊൽക്കത്ത അധോലോകത്തിന്റെ ആ പേടി സ്വപ്നമായ അയാളെ ഒന്ന് കാണിച്ചശേഷം ചിത്രം തമിഴ്‌നാട്ടിലെ ഫ്ളാഷ്ബാക്കിലേക്കാണ് പോകുന്നത്.

കാളിയൻ (രജനി) ശൂരക്കോട്ടയിലെ പഞ്ചായത്ത് പ്രസിഡന്റാണ്. പരോപകാരിയായും, സൽഗുണ സമ്പന്നനും, മധുമോഹന്റെ ദൂരദർശനൻ സീരിയലുകളിലെ നായകനെപ്പോലെ നാട്ടിലെ സ്ത്രീകളുടെ കണ്ണിലുണ്ണിയുമാണ് അയാൾ. കാളിയനെ സ്നേഹത്തോടെ അണ്ണാത്തെ എന്നാണ് ഏവരും വിളിച്ചിരുന്നത്. സഹോദരി തങ്ക മീനാക്ഷിയാണ് (കീർത്തി സുരേഷ്) അയാളുടെ ജീവിതത്തിലെ ഏല്ലാം. അവർ തമ്മിലുള്ള സഹോദരബന്ധം അത്രമേൽ ശക്തമാണ്. പ്രസവത്തോടെ അമ്മ മരണപ്പെട്ടതോടെ മീനാക്ഷിക്ക് രക്ഷിതാവായത് സഹോദരനാണ്. വളരെ സ്നേഹത്തോടെ വളർത്തിയ തന്റെ സഹോദരിയെ അധികം ദുരെയല്ലാതൊരിടത്തേക്ക് വിവാഹം ചെയ്ത് നൽകണമെന്നാണ് ആഗ്രഹം. എന്നാൽ കാളിയന്റെ സഹോദരിയോടുള്ള അമിത സ്‌നേഹം തങ്ങളുടെ വിവാഹജീവിതത്തെ ബാധിക്കുമെന്ന് കരുതി പല വിവാഹാലോചനകളും നിരസിക്കപ്പെടുന്നു. ഒടുവിൽ, തന്റെ എതിരാളിയുടെ (പ്രകാശ് രാജ്) സഹോദരനുമായി തങ്ക മീനാക്ഷിയുടെ വിവാഹം ഉറപ്പിക്കുന്നു. എന്നാൽ വിവാഹത്തിന്റെ തിരക്കുകൾക്കിടയിൽ അവളെ കാണാതാവുന്നു.

പിന്നീട്, കൊൽക്കത്തയിൽ ഏറെ ദുരിതം അനുഭവിക്കുന്ന അവസ്ഥയിലാണ് കാളിയൻ സഹോദരിയെ കണ്ടെത്തുന്നത്. മീനാക്ഷി എങ്ങനെ ഇവിടെയെത്തി, തന്റെ സഹോദരിയെ ഈ അവസ്ഥയിലെത്തിച്ച വില്ലന്മാരിൽ നിന്ന് കാളിയൻ അവളെ രക്ഷിക്കുമോ എന്ന ചോദ്യങ്ങൾക്കുള്ള ഉത്തരമാണ് ചിത്രത്തിന്റെ ബാക്കി. ഇതുതന്നെ നാം എത്ര രജനിപ്പടങ്ങളിൽ മാറിമാറി കണ്ടിട്ടുണ്ട് എന്ന് ചോദിക്കരുത്. ഈ പൊട്ടക്കഥയിലേക്ക് ആക്ഷനും പാട്ടുകളും കയറ്റി ആകെയങ്ങോട്ട് അരോചകമാക്കുകയാണ്. ഒരു പാട്ട്, ഒരു തല്ല്... അങ്ങനെ പോകുന്നു.

രജനിയുടെത് അടക്കം വെറും കോപ്രായങ്ങൾ

അഭിനേതാക്കൾ കാട്ടിക്കൂട്ടുന്ന കോപ്രായങ്ങളും, രജനി ഊതിയാൽ പറന്നുപോകുന്ന വില്ലന്മാരുമൊക്കെ പലപ്പോഴും സന്തോഷ് പണ്ഡിറ്റിന്റെ 'ഉരുക്കുസതീശനെ'യാണ് ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നത്. ഡയലോഗും സമാനം. 'ക്രീം ബിസ്‌ക്കറ്റിൽ ക്രീമുണ്ട്, പക്ഷേ ടൈഗർ ബിസ്‌ക്കറ്റിൽ ടൈഗർ ഇല്ല' എന്നുപറയുന്നപോലുള്ള ചീപ്പ് വെർബൽ ഗെയിമുകൾ. രജനിയും സുഹൃത്തുക്കളായ കോമേഡിയൻസും ചേർന്നുള്ള രംഗങ്ങളൊക്കെ കണ്ടാൽ ഇത് ഈ നൂറ്റാണ്ടിൽ തന്നെയുള്ള സിനിമയാണോ എന്ന് തോനിപ്പോകും. അത്രക്ക് ഔട്ട്ഡേറ്റഡ് ആയ ചീപ്പ് ജോക്കുകൾ പറഞ്ഞ് രജനീകാന്ത് സ്വയം ചരിക്കുന്നുണ്ട്.

ഈ ഡിസംബർ 12ന് 71 വയസ്സ് തികയുമെങ്കിലും അതിന്റെ അവശതകൾ ഒന്നും കാണിക്കാതെയാണ് രജനിയുടെ സ്‌ക്രീൻ പ്രസൻസ്. പക്ഷേ ഫാൻസുകാർ ഇളകിമറിയുമെങ്കിലും, അതിന് പുറത്തെ പൊതു ഓഡിയൻസിന്റെ തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ അദ്ദേഹത്തിന് കഴിയുന്നില്ല. മുഖവും കൈകളുമൊക്കെ ക്ലോസപ്പിൽ വരുമ്പോൾ, ലക്ഷങ്ങളുടെ മേക്കപ്പിനെ നിർവീര്യമാക്കികൊണ്ട് വാർധക്യത്തിന്റെ അവശതകളും, ചുക്കിച്ചുളിവുകളും വ്യക്തമാണ്. ഒരു അഭിനേതാവ് എന്ന നിലയിലും അണ്ണാത്തെയിൽ രജനിക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാനില്ല. താൻ മുമ്പ് ചെയ്ത കഥാപാത്രങ്ങടെ ഡിറ്റോകോപ്പി മാത്രം. പവർ ആയിരുന്നില്ല സ്റ്റൈൽ ആയിരുന്നു രജനിയുടെ പ്രത്യേകത. ആ സ്റ്റൈലിൽ പുതുമ കൊണ്ടുവരാതെ 70ാം വയസ്സിലും അദ്ദേഹം മുപ്പതുകാരനെ അനുകരിക്കുന്നു. 'ഹഹഹ' എന്ന് സ്ഥിരം ശൈലിയിൽ പൊട്ടിച്ചിരിക്കുമ്പോഴും, ചടുലമായ ചില ഡയലോഗുകൾ പറയുമ്പോഴും മാത്രമാണ് പ്രേക്ഷകന് പഴയ രജനീകാന്തിനെ തിരിച്ചു കിട്ടുന്നത്.

ചിത്രത്തിന്റെ വൃത്തികേടിന് മാറ്റുകൂട്ടുന്നത്, ഇപ്പോൾ അമ്മവേഷത്തിൽ എത്തിയ രജനിയുടെ രണ്ട് മുൻകാല നായികമാർ ആണ്. മീനയും ഖുശ്‌ബുവും. എത്രയെത്ര നല്ല വേഷങ്ങൾ ചെയ്ത നടികളാണ് വെറും കോമാളിക്കളിക്ക് നിന്ന് കൊടുക്കുന്നത്. അതുപോലെ ടൈപ്പാണ് പ്രകാശ് രാജും. മിക്ക പടങ്ങളിലും നീണ്ട മൂക്ക് വിറപ്പിച്ച്, കണ്ണും തള്ളി, പാറപ്പുറത്ത് ചിരട്ട ഉരക്കുന്ന ശബ്ദവുമായുള്ള വില്ലൻവേഷം ചെയ്ത് ചെയ്ത് ഇയാൾക്ക് മടുക്കില്ലേ. പ്രകാശ് രാജിനെപ്പോലെ സാമൂഹിക പ്രതിബന്ധത പറയുന്ന ഒരു നടൻ, കാശിനോടുള്ള ആർത്തിവെച്ച് ഇത്തരം വേഷങ്ങളിൽ കുടുങ്ങരുത്. കീർത്തി സുരേഷ് മോശമായിട്ടില്ല. ഗംഭീരം എന്ന് പറയാനും കഴിയില്ല. ഭംഗിയായി മേക്കപ്പിട്ട് സഞ്ചരിക്കുന്ന ബൊമ്മ മോഡലിലാണ് നയൻതാര. രജനീകാന്ത് പറയുന്നത് അനുസരിച്ചാൽ മാത്രം മതി. പ്രായത്തെ പിടിച്ചുകെട്ടാനുള്ള നയൻസിന്റെ ശ്രമങ്ങൾ പലപ്പോഴും പ്രേക്ഷകർ അറിയുന്നുമുണ്ട്.

സതീഷ്, സൂരി തുടങ്ങി നായകന്റെ തുപ്പൽ കോളാമ്പി ചുമക്കുന്ന ചുറ്റിപ്പറ്റിവേഷങ്ങൾ കോമഡി എന്ന് പറഞ്ഞ് എന്തൊക്കെയോ കാട്ടിക്കൂട്ടുന്നു. നമ്മുടെ ബാലയുമുണ്ട് ചിത്രത്തിൽ വില്ലനായി. ( മോൺസൻ മാവുങ്കലിന്റെ വീട്ടിൽ പോയതിന് എന്തിനാണ് എന്ന് ചോദിച്ചാൽ, അണ്ണാത്തെ സിനിമയിൽ അഭിനയിച്ച കാര്യമാണ് ബാല ചാനലുകളിൽ പറഞ്ഞിരുന്നത്!) കണ്ണൂരുട്ടിപ്പേടിപ്പിക്കുന്ന പതിവ് വില്ലൻ എന്നതിനപ്പുറം ബാലക്കും ഒന്നും ചെയ്യാനില്ല.

പുലുമുരുകനിലെ ഡാഡി ഗിരിജയായി വിറപ്പിച്ച തെലുങ്കു നടൻ ജഗപതി ബാബുവിന്റെ വില്ലൻ വേഷത്തിലെ വേറിട്ട ഗെറ്റപ്പും തുടക്കത്തിലെ ചില മാനറിസങ്ങളും മാത്രമാണ് ഈ ചിത്രത്തിൽ ആകെയുള്ള പുതുമ. ഗെറ്റപ്പിലെ പുതുമയുള്ളൂ ചെയ്തികൾ ഒക്കെയും വില്ലന്റെതുതന്നെ. ഈ പടം കൊണ്ട് ആകെ ഗുണമുണ്ടായിരിക്കുന്നത് മലയാള സിനിമകളിൽ സ്ഥിരമായി 'തള്ള'വേഷത്തിൽ ചൊറിയൻ കഥാപാത്രമായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടാറുള്ള നടി കുളപ്പുള്ളി ലീലയ്ക്കാണ് (കസ്തൂരിമാൻ ഫെയിം). ഇവിടെ രജനീകാന്തിന്റെ മുത്തശ്ശിക്ക് തുല്യമായ ഒരു കുലസ്ത്രീ വേഷത്തിലാണ് ലീല. അവരുടെ കരിയറിലെ ഏറ്റവും വലിയ ചിത്രം. പക്ഷേ അഭിനയം വെച്ചുനോക്കുമ്പോൾ കുളപ്പുള്ളിയുടെ കുല മുത്തശ്ശിയൊന്നും ഒട്ടും നന്നായിട്ടില്ല. പഴയ തള്ളയായിരുന്നു ഭേദം.

ഇത് രജനി യുഗത്തിന്റെ അവസാനമോ?

ആനക്ക് ആനയുടെ വലിപ്പം അറിയില്ല, എന്നു പറഞ്ഞതുപോലെയാണ് രജീകാന്തിന്റെ അവസ്ഥ. മലേഷ്യയിലും ശ്രീലങ്കയിലും ചൈനയിലും ജപ്പാനിലും, യു.എസിലും അടക്കം ലോകമെമ്പാടുമുള്ള 1500 തീയേറ്ററുകളിലാണ്, ഇന്ത്യക്ക് പുറത്ത് അണ്ണാത്തെ റിലീസ് ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. അതും ഈ മഹാമാരിക്കാലത്ത്. അമീർഖാനും ഷാറൂഖ് ഖാനും പോലും ഇതുപോലെ ഒരു റിലീസ് കഴിയില്ല. അതുകൊണ്ടുതന്നെ പുറത്തുനിന്ന് നോക്കുന്നവരുടെ കണ്ണിൽ ഇന്ത്യൻ സിനിമ എന്നാൽ രജനി സിനിമയാണ്. അപ്പോൾ ഇതുപോലെ ഒരു കോപ്രായം കാണുന്ന ഒരു വിദേശിക്ക് ഈ രാജ്യത്തെ ചലച്ചിത്രങ്ങളെക്കുറിച്ച് എന്ത് അഭിപ്രായമാണ് ഉണ്ടാവുക. നാടിന് മൊത്തം നാണക്കേടാവുകമാണ് ഈ ചിത്രമെന്ന് മെഗാതാരം അറിയുന്നില്ല.

അതിവൈകാരികമാണ് രജനിയും ആരാധകരും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം. ഉഴൈപ്പാളി എന്ന രജനി ചിത്രത്തിന് ആദ്യ ദിനം ടിക്കറ്റ് കിട്ടാത്തതിനെ തുടർന്ന് ഒരു ആരാധകൻ ട്രെയിന് മുന്നിൽ ചാടി ജീവനൊടുക്കിയിരുന്നു. അന്ന് സ്വന്തമായി പ്രൈവറ്റ് ഡിറ്റക്റ്റീവുകളെവെച്ച് ഈ വിഷയം അന്വേഷിച്ച് സ്ഥീരികരിച്ചശേഷം ആരാധകന്റെ കടുംബത്തെ അദ്ദേഹം സഹായിച്ചതും വാർത്തയായിരുന്നു. രജനി തമിഴ് മക്കളെ സംബന്ധിച്ച് വെറുമൊരു വ്യക്തില്ല. ഒരു പ്രസ്ഥാനം തന്നെയാണ്. അദ്ദേഹം പുതിയ രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടിയുണ്ടാക്കുമെന്ന് അറിയിച്ചപ്പോഴും, അത് വേണ്ടെന്ന് വെച്ചപ്പോഴും ഒക്കെ ആരാധകർ അദ്ദേഹത്തിന് ഒപ്പമായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ അസുഖമായി ആശുപത്രിയിലായപ്പോൾ പതിനായിരങ്ങളാണ്, തങ്ങളുടെ വീര നായകന്റെ ആയുരാരോഗ്യത്തിന് വഴിപാടുകളും മറ്റുമായി അമ്പലങ്ങളിൽ തടിച്ച് കൂടിയത്. ആ ആരാധകരുടെയൊക്കെ മുഖത്തേറ്റ അടിയായപ്പോയി അണ്ണാത്തെ.

ഇനി രജനിക്ക് വിരമിക്കലിന്റെ കാലമാണെന്ന് തോനുന്നു. ഇതുപോലെ ഒരു പൊട്ടപ്പടത്തിന്റെ പേരിലല്ല രജനിക്ക് തമിഴകം വിരമിക്കൽ കൊടുക്കേണ്ടത്. ആധുനിക കാലത്തിന് യോജിക്കുന്ന ഒരു പുതിയ നല്ല പടത്തിലൂടെ എക്കാലവും ഓർമ്മിക്കുന്ന ഒരു കഥാപാത്രം ചെയ്തുകൊണ്ട് ആ ഇന്ത്യൻ സിനിമാ വിസ്മയം വിരമിക്കട്ടെ.

വാൽക്കഷ്ണം: ഈ ചിത്രം കാണാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവർ തലവേദനക്കുള്ള ഒരു ഗുളികയുമായി തീയേറ്ററിൽ കയറിയാൽ മതി. പാശ്ചാത്തല സംഗീതത്തിന്റെ ബാസ് കാരണം ചെന്നിക്കുത്ത് ഉറപ്പാണ്! പണ്ട് ആകാശ ദൂത് സിനിമ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ അത് കണ്ടുവരുന്ന പ്രേക്ഷകർക്ക് കണ്ണുതുടയ്ക്കാൻ തൂവാല വിതരണം ചെയ്യുന്ന ഒരു മാർക്കറ്റിങ്ങ് സ്ട്രാറ്റജി നിർമ്മാതാക്കൾ നടത്തിയിരുന്നു. അണ്ണാത്തെയുടെ നിർമ്മാതാക്കളായ കലാനിധി മാരനും കൂട്ടരും ചെയ്യേണ്ടത് തലവേദനമാറ്റാനുള്ള ഗുളികൾ നൽകലാണ്! ഇത് കോവിഡ് കാലം കൂടിയാണെല്ലോ.